Günlerden bir gün Zeynep adındaki bir kız evinde oturup haber izliyormuş. Bir süre sonra haberlerde değişik bir olay gözüne çarpmış. Haberlerde insanların kısa süre içinde paralel evrene ya da bilinmedik bir yerde uyanacağını, 3 saat sonra da dünyadaki bütün insanların bir ormana ışınlanacağını söylüyordu. Zeynep bunlara inanmayıp oturmaya devam ediyordu. Aniden Zeynep’in telefonu çalmış. Arayan arkadaşı Selin’miş. Selin:
– Zeynep, çantanı hazırladın mı?
– Ne çantası?
– Başka bir evrende uyanacağız ya!
– Selin. Sen onlara inanıyor musun gerçekten?
– Kanıtlandı! Derin çoktan paralel evrende. Nasıl oldu bilmiyorum ama başka bir insan bulup telefondan beni aradı.
– Olamaz, hava kararıyor ve ben daha çantamı hazırlamadım!
– Çabuk ol! Dedikten sonra Zeynep talaşla telefonu kapatmış ve bütün kıyafetlerini, kişisel eşyalarını vb. şeyleri alıp çantasına koymuş. Kısa süre sonra, boş bir evde ve boş bir evrende kendini buluvermiş. Aradan 3 saat geçmiş ve ormana ışınlanmış. Selin’i, Derin’i, ailesini bulup bir süre sarılmışlar. Aniden bütün dünya sessizliğe bürünmüş. Zeynep, ” Bu yardım çığlığını bir tek ben mi duyuyorum? ” dedikten sonra bir anda bütün insanlar yok olmuş! Zeynep tüm tanıdığı kişileri bulup o çığlık sesini araştırmaya başlamış. Sesin geldiği yöne vardığında herkese yetecek kadar iksir görmüş ve üstlerinde ” Eve Dönüş Yolu” yazıyormuş. Hepsi onu içip eve dönmüş ve hayatlarına bu şekilde devam etmişler.
Bennu Uçar
4/B