Madeni para M.Ö. 7.yüzyılda Lidyalar tarafından bulunmuştur.Deri para ise M.Ö. 118 yılında Çinliler tarafından basılmıştır.İlk kağıt para ise milattan sonra 806 yılında yine Çin’de ortaya çıkmıştır.Asırlar geçtikten sonra ilk darpaneler İngiltere’de ve ABD’de milattan sonra 17.yüzyılın sonlarına doğru kurulmuştur.Paranın gücüne tanık olmuş medeniyetler ve bizler parasız bir hayat düşünebilir miyiz?Bunca yaşamdan sonra…Lakin paranın varlığı henüz keşfedilmemişken napıyorduk,nasıl ihtiyaçlarımızı karşılıyorduk?
Bize,21.yüzyıl insanlarına her ne kadar zor gelse de parasız bir hayat düşünmek,para bulunmadan önceki devirde yaşayanlar için parayı düşünmek kadar zor.Paranın bulunmadığı zamanlar ise takas aracığılıyla ihtiyaçlar karşılanırmış.En sonunda ise alıcı da satıcı da anlaşabilirmiş.Lakin bazen paranın satın alamayacağı şeyler de vardır,sevgi,dostluk ve gurur gibi.Fakat insanlar bunlar için savaşmaz olmuş.Daha çok güce ve paraya hakim olmak isterler.Aslında kazanmak nedir ki?En büyük zaferi kazandığında bir Antanious olduğunu düşün,Paris’e geldiğini ve otakın altında olduğunu ve bütün insanların senin altında olduğunu düşün ve gücün en üstte olduğunu,yalnız kaldığın o anda “Noldu be,şimdi n’olucak” diyorsan kaybedensin sen,kaybetmişsin.Yani orada en büyük zaferin altında kaybetmişsin.Oysaki bir avuç sevgi milyonlarca para,limitsiz güç aynı değerde mi gözükür terazide?İnsanlar akıma anlayacağınız para avına o kadar çok kapılmıştır ki kimileri canını bile verir,gururunu satar,olmuş.Mesela paraya sahip olamayıp da çocuğunu dilendiren veya değişik bir düzen yapan dilencinin fotoğrafı çekilmesi karşılığında para alması ve bu fotoğraflarla sosyal medyada dalga konusu olacağını bildiği halde.Ayrıca sayın okuyucu,sokakta dilenen çocuklara para yerine yiyecek,giyecek ya da kitap verebilirsiniz.Böylelikle onları kölesi belirleyen aileleri amaçlarına ulaşamaz,çocuklar ise daha mutlu olmuş,olur.Lütfen aklınızda bulunsun.
Peki ya parası olanlar onlar düşünüyor mudur parasız bir hayatı?Tabii ki hayır.Lakin paranın değerini de düşünmezler ve har vurup harman savururlar.Ayrıca paralarını sağlığına zararlı şeyler için de kullanmaktan çekinmez çoğu insan,merak eder,tatmak ister çünkü.Ve en sonunda tadını merak ettiği kötü alışkanlıkların bağımlısı oluverir.Bazıları da vardır ki,para için can yakan,yuva bölen insanlar.Bu insanların çoğu ise ya kötü adamlardır ya da işim adamı görünümdeki kötü adamlar.Bir laf vardır,bilirsiniz elbette ve laf şöyledir; “Çok laf yalansız çok para haramsız olmaz.” Tabii ki herkes için böyle değildir bu sözüm meclisten dışarı.Ne yazıkki bu para denilen illet olmazsa da insan geçimini sağlayamaz olur ve farklı sorunlar ortaya çıkar.
Oysaki dünya bir ton para yerine bir avuç sevgiyle büyülenmeli,bence.Fakat bu dünya da iki şeyin önüne geçilemiyor para ve aşk.Bağımlı ediyorlar sanki kendilerini,binevi uyuşturucu gibi.İntahara kadar sürükleyen para belki bir gün dünya için umut ışığı,huzur kaynağı olmayı sağlar.Aslında zengin istediği kadar zengin olsun,fakir de istediği kadar fakir olsun iki tarafında ölünce gideceği yer aynı