“Cebinde para varken sadece sen kim olduğunu unutursun, cebinde para yokken tüm dünya senin kim olduğunu unutur.” demiş Bill Gates. Bu söz gerçekten insanlığı anlatmış gibi sözün ne kadar doğru olduğunu kanıtlamak için size yaşadığım bir hikayeyi anlatacağım.
25 yaşlarındaydım, kendi şirketimi kurmuştum. Çok yoğun çalışıyordum ama buna değiyordu çünkü elime yüklü miktarda para geçiyordu. Çevrem çok genişti ve arkadaşlarımla aram çok iyiydi. Kendime yakın hissettiğim birkaç arkadaşım vardı, onlara çok güveniyordum.
1-2 yıl sonra hayatımda çok şey değişti: Şirketim batmaya gidiyordu, aileme ve arkadaşlarıma hiç zaman ayıramıyor, sürekli çalışıyordum. O günlerde desteğe çok ihtiyacım vardı, ailemden fedakarlık yapmasını istemek zorundaydım. En güvendiğim arkadaşlarımdan sadece 1 tanesiyle görüşüyorduk. O bir kişi bana o kadar destek oluyordu ki diğer arkadaşlarımın boşluğunu hiç hissetmiyordum. Hatta gerçek arkadaşlığın ne olduğunu hissettiğim için çok mutlu oluyordum. Diğer yandan arkadaşım dediğim kişiler benimle dalga geçiyordu, sanki onlara hiç yardım etmemişim gibi davranıyorlardı. Şirketimi geri kazanacaktım, onların hepsine gösterecektim.
1 yıla kadar her şey eski haline döndü. Dalga geçen eski dostlarım onları affetmem için peşimden koşuyordu. Tekrar eskisi gibi onlara kanmadım ve kanmayacaktım.
İşte insanlığın bittiğini anladığım hikaye, insanların ne kadar açgözlü olduğunu anladığım hikaye.