Mesafeli toplum düzeniyle geçirdiğimiz bir yılı geride bıraktık. Herkes evinde karantinada. Pandemi nedeniyle hepimiz evimize kapandık, teknoloji ile iç içeyiz. Çocuklar bilgisayarlardan derslerini takip ediyorlar, anne babalar evden çalışıyor ya da işe gidiyor. Kendim dahil hepimiz bilgisayarın başında yoruluyoruz. Derslerimiz bitince hem eğlenmek, hem de dinlenmek istiyoruz. Kitap okuyarak hem dinleniyoruz, hem de eğleniyoruz. Benim pandemiden önce kitap okumaya ve resim çizmeye zamanım pek olmazdı. Şimdi derslerim çok daha erken bitiyor ve kitap okumak için bolca zamanım oluyor.
Pandemi nedeniyle hepimiz evlerimizdeyiz, dışarı çıkamıyoruz. Sadece sokağımızın etrafında dolaşabiliyoruz. Dolaşırken yanımızda oyun oynamak isteyen, tatlı birçok hayvan geliyor ve onlarla tanışmak için zamanımız oluyor. Geçen hafta şirin, kömür siyahı bir köpeği ailecek gördük. Oyun oynamak istiyordu ve acıkmıştı. Annem ona mama ve su getirdi. Karnı doyunca onunla yarım saat oyun oynadık. Köpeğin adını Mucu koydum.
Ben dört senedir piyano kursuna gidiyorum. (bu sene dördüncü senem.) Pandemi nedeniyle uzaktan eğitim ile kursuma devam ediyorum. Uzaktan kurs hem eğlenceli, hem ilginç. Ben evimde piyano çalarken öğretmenim bana yeni parçalar öğretiyor.
Pandeminin bir çok dezavantajı olabilir ama biz kendimizi mutlu etmek için küçük şeyler buluyoruz hayatta…