ÖZGÜR OLMAK

Özgür olmak için; Aristo “düşünmek” demiş. Tabi ki düşünebilmek de bir bakıma özgürlük ama bence özgür olmak için sadece düşünüyor olmak yeterli değil. Mesela “başkaldırmak” demiş Albert Camus, bize, çevremize yapılanlara karşı başkaldırmak bir özgürlük. Çünkü günümüzde kendisine yapılan şeyden memnun olmayan fakat bunu dile getirmeye, hakkını aramaya korkan insanlar var. Aslında başkaldırmak gerektiği durumlarda herkesin yapması gereken bir şey. Sartre’a göre “eyleme geçmek”imiş özgürlük. Olabilir aslında başkaldırmak gibi buda, kafamıza koyduğumuz şeyleri,” yarın yaparım, yaparsam beğenilmeyeceğinden korkuyorum” gibi ifadelerle ertelemek yerine eyleme, harekete geçmek de bir özgürlük.
Nietzsche’ye göre “kendin olmak”, Platon’a göre “öğrenmek” özgürlük. Bunların hepsi bir bakıma doğru ama bence özgür olmak, “korkmamak”. Kimse den hiçbir şeyden korkmamak. Aman “Elalem ne der?” diye düşünmeden, kendi seçimleri doğrultusunda, bir şeye, bir kimseye bağlı olmadan yaşayabilmek.
Aslında zaten korku bütün ifadeleri içinde barındırmaz mı? Düşünmekten korkar insan, eyleme geçmez, başkaldıramaz, toplumun, çevresinin korkusundan kendi olamaz, öğrenemez. Aslında özgür olmak için çevremizdekilerin ne düşüneceğinden korkmamak lazım. Fakat maalesef ülkemizde kadın, hayvan ve “özgür” olmak zor. Belki de biraz korkmalı ve kabullenmeliyiz diyor insan. Sırf bu yüzden sadece ülkemizde değil tüm dünyada, sadece günümüzde değil geçmişte de özgür olamadı insanlar, olmasına olanlar oldu tabi ama sonu şiddet, aşağılama ve hakaretle bitti…