Ormanın derinliklerinde dostlarıyla birlikte kamp yapan Yaman, odun toplamak için kısa bir süreliğine kamptan ayrılır. Arkadaşlarına dönüşünde, güneşin batışına yakın bir saatte, tam da akşam yemeği hazırlıkları başlamıştır. “Tamam beyler, ben odun toplamaya gidiyorum, 30 dakikaya dönerim.” dediği sırada, beklenmedik bir dönüş yolunda yolu kaybeder. Önce paniğe kapılsa da hemen çözüm aramaya başlar.
Ormanın içinde biraz dolaştıktan sonra, akşamın çökmesiyle birlikte ateş yakma fikri aklına gelir. Birkaç taşı çakarak ateşini yakar ve çevresindeki yapraklarla geçici bir çadır yapar. Geceyi burada geçirmeye karar verir ve yarın sabah erken saatte kamp yerine geri dönmek için plan yapar.
Ancak gece sessizliğinde uzaktan kurt sesleri duyar. Paniklemeden saklanmaya karar verir ve kamp ateşini görmemeleri için sessizce bekler. Sesler uzaklaşana kadar bekledikten sonra rahat bir nefes alır ve uyumaya karar verir. Sabah olduğunda dinlenmiş bir şekilde uyanır ve çadırından dışarı çıkar. Uzakta arkadaşlarının kamp ateşini görür.
“Yaman, Yaman! İşte onlar!” diye içinden sevinçle haykırır. Arkadaşlarına katılmak için hazırdır ve onlara katılmak için hızla yol alır. Herkesin endişelendiği bir geceyi geride bırakarak kaybolduğu için özür dilemeyi planlar.