ORMAN

Arkadaşlarımla ormana gitme planı yapmıştık ve çok eğlenceli geçeceğini biliyorduk. Çoğu arkadaşım mangal yerlerine gitmemizin daha güzel olacağını söylemişlerdi fakat orman daha doğal bir ortamdı ve sadece biz olacaktık. Ormana gitmek için uyandığımız gün hepimiz çok heyecanlıydık çünkü hayatımızda ilk defa ormana gidecektik. Herkes ormana gitmek için üstlerini giyinip ve ihtiyacımız olan eşyaları çantamıza koyup yola çıktık. Ormana gitme yolu tam iki saat sürmüştü. Ormanda ateş yakmak için herkes toplayacağı eşyaları seçip kamp yapacağımız alanı belirledik. Benim görevim odun toplamaktı ama tek başıma gideceğim için biraz endişeliydim. Odun toplarken ormanda renkli çiçekler gördüm ve arkadaşlarım için toplamaya karar verdim ama kendimi ormana kaptırdığımı fark etmemiştim. Bir süre sonra güneşin batmaya yaklaştığını fark edince ellerim dolu bir şekilde geldiğim yolu takip etmeye başladım ama yolu karıştırdığımı anladım ve ormanda her yer birbirine benzediği için korkmaya başladım. Hava artık kararmaya başlamıştı ve arkadaşlarımın beni çok merak ettiklerine emindim. Telefondan arkadaşlarıma ulaşmaya çalıştım, büyük bir ihtimalle onlar da bana ulaşmaya çalışmışlardı, fakat ormanda olduğumuz için telefonlar çekmiyordu, birbirimize ulaşamıyorduk. Tam oturup ağlayacakken içimden bir ses, şu an ağlamak yerine gece için kendime bir yer hazırlamam ve yiyecek bir şeyler bulmam gerektiğini söyledi. Kendime yatacak yer yapmak için büyük yapraklar toplamaya başladım, bunları yaparken telefonumun ışığı açık şekilde dolanıyordum. Büyük yapraklar bulup biraz da meyve topladım ve odunlarla ateşi tutuşturmaya başladım. Aslında her şey güzeldi ve geç de olsa yatabildim. Ertesi gün arkadaşlarım benim başımda toplanmışlardı ve hepsi “İyi misin?” diye soruyorlardı. Gece çok güzel geçmişti ama arkadaşlarımla ben de çok korkmuştum.