‘’Bir günlük başka biri olacak olsaydın bu kişi kim olurdu?’’ diye sordu. Bu soruyu soran kişiyi tanımıyordum. Sokaktaki rastgele bir insandı ama cevap vermekten çekinmedim.
‘’Bizim başkası için yaşadığımız şu hayattan herkese sunuldu. Bazıları bunu fırsat bilir, hayatlarını dolu dolu yaşarlar. Bazıları ise bu hayat denilen şeyi bir kandırmaca olduğunu düşünür, bunu bir zorunluluk olarak görürler. Fakat bence böyle düşünmek için herkesin bir sebebi olmalı. Ben, hatalarımı unutmaktansa onlardan ders çıkarıp bir daha o hataya düşmüyorum. Şuanki hayatımdan mutluyum ve bunu hiçbir şey ile değişmezdim. Evet, hayatım mükemmel olmayabilir ama onu güzel yapan şey de bu. Kimse kusursuz değildir ve yeniden hayata gelecek olsaydım yine kendim olurdum. Ben kendime kendime ‘’Ne oldum dememeli ne olacağım demeli.’’ diye tembihliyorum. Gelecekte nasıl biri olacağımı bilmiyorum fakat buna sadece ben karar veririm ve bu küçük zaman diliminde de başka biri olmayı hayal ederek geçirmeyi de planlamıyorum.’’ dedim.
Ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu. Ona gülümsedim ve ‘’Bence sen de işe koyulmalısın. Gelecekte ne olacağına karar verebilecek tek kişi sensin.’’ diyerek yanından ayrıldım. İki ay sonra aynı kişiyi haberlerde bu olayı anlatırken gördüm .Gülümsedim ve şimdiden yarattığım farka baktım. Önümde daha çok uzun bir yol vardı.
(Visited 58 times, 1 visits today)