Ben artık onun gibi çocuklara güvenmiyorum. Kim mi? İşte birazdan öğreneceksiniz.
Dört yıl önce okulda bir arkadaşım vardı. O arkadaşımı çok severdim. Adı da Can’ dı. Bir gün öğretmen sınıfa girdi ve” arkadaşınız Berk’in dolabını kim karaladı” dedi. Sınıfta uğultu vardı. Öğretmen yine “ARKADAŞINIZ BERK’İN DOLABINI KİM KARALADI!” diye bağırdı. Artık sınıftan çıt çıkmıyordu. Aynı zamanda da herkes Berk’ e bakıyordu. Berk ağlamaya başlamıştı. Okulda dersler bitince çantamı aldım ve sınıftan en son çıkan ben oldum.
Merdivenlerden iniyordum ki bir ses duydum. Ses, ışıkların yanmadığı bir yerden geliyordu. Oraya doğru inmeye başladım. Yaklaştıkça ses çoğalıyor gibiydi. Bir baktım Can. “Gördünüz mü Berk‘in dolabını nasıl da karaladım” dedi. Hızla olduğum yerden fırlayıp “BUNU YAPTIĞINA İNANAMIYORUM!” diye bağırdım. Ertesi sabah Can‘ ın yaptığını öğretmene söyledim. Tabi ki de Can iyi bir ceza aldı.