ÖLÜMÜN ÖLÜMSÜZLÜĞÜDÜR BUGÜN

Merhaba ben Esila,

9,5 yaşındayım, 2 yaşında kreşe başladım. 3 yaşından beri Anıtkabir’e  gidiyorum. Atatürk şiirleri, marşlar, doğum yılı, ölüm yılı, okuduğu okullar, göstermiş olduğu başarılar, bizi düşmanlardan kurtarması, ilke ve inkılapları, kazandırdığı savaşlar ve daha birçok şey… Kafam karma karışıktı..  Bir insan nasıl bu kadar çok şey yapabilir, nasıl bu kadar önemli olup sonsuz sevilebilir diye kendi kendime düşünürdüm…

Zaman geçtikçe ben de büyüdüm ve okumaya başladım. Beynimdeki soru işaretleri okudukça ve öğretmenlerim anlattıkça teker teker çözülmeye başladı. Atamın hakkında daha öğrenecek çok şey olduğundan eminim.

Yine bir 10 Kasım hava kasvetli, herkesin yüzü asık, gözler yaşlı. Yine Anıtkabir yolunda sınıf arkadaşlarımla Aslanlı Yol’dan geçerkenki o burukluk ve dilimde;

“Mustafa Kemal’i düşünüyorum

Yeleleri alevden al bir ata binmiş

Aşıyor yüce dağları engin denizleri

Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda

 

Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri

Mustafa Kemal’i düşünüyorum

Ölmemiş bir Kasım sabahı

Yine bizimle beraber her yerde

Yaşıyor dört köşesinde vatanın

Yaşıyor damar damar yüreklerde.”

diye biraz sesli söylemişim herhalde, benimle birlikte duyan herkes gözyaşlarına boğulmuştu. Kafamı kaldırıp ileriye doğru baktığımda herkes ağlıyordu. O kadar kalabalıktı ki göz yaşları sel olmuştu.

Bir anda gökyüzü aydınlandı, bulutların arasından sarı saçlı mavi gözlü Atatürk bize doğru bakıyor ve gülümsüyordu.  Orada bulunan herkes görmüştü, hepimiz şaşkınlıkla gökyüzüne bakıyorduk, evet oradan bize gülümsüyordu, birden sesiyle yankılandı her yer ”EY YÜKSELEN YENİ NESİL GELECEK SİZİNDİR. CUMHURİYETİ BİZ KURDUK;ONU YÜKSELTECEK VE SÜRDÜRECEK SİZSİNİZ.”
“Sizi seviyorum gençler!” diyerek biraz daha gülümsedi ve gökyüzünden üzerimize çiçekler yağdırdı. Büyük bir coşkuyla “Biz de seni  çok seviyoruz, ölmedin, ölmeyeceksin. Seni hep yaşatacağız!” diye tekrar tekrar bağırıyorduk, dönüş zamanı geldi. İlk defa 10 Kasım’da Anıtkabir’den mutlu ayrılıyorduk. Onu gördük, gözlerindeki ışıltıyı gördük ve bize güveniyordu, sesini duyduk. Bu nasıl bir mutluluk, sen hiç merak etme ATAM İZİNDEYİZ rahat uyu…

ESİLA DURU TUTKUN

(Visited 122 times, 1 visits today)