Okulların tekrar yüz yüze eğitime açılacağı ilk gün. Biraz heyecan ve biraz da sonunda eğitim verimim artacağı için bir rahatlık var üstümde. Sabah okulun ilk saatlerinde dolabımdan kitapları almak, o kitapları sınıfa yerleştirdikten sonra kalan zamanı kafeteryada arkadaşlarımla geçirmek ve en vazgeçilmezi nöbetçi öğretmenler tarafından sınıfa yollanmak. Şu anda belki pek de güzel gelmeyen veya gereksiz gelen şeyler bunlar ancak bütün bu hastalıktan önce her gün aynı döngüyü seve seve yaşıyordum.
İnsanın yeni şeylere bu kadar çabuk ayak uydurabilmesi beni çok şaşırtan bir şey. Ne bir şeyin yokluğu ne de yeni bir şeyle yaşama zorunluluğu hayatımızı yaşanılmaz hale getirebiliyor. Okulların bu şekilde yeni bir sisteme ayak uydurup öncekini neredeyse gölgede bırakması da beni ilk başlarda etkilemişti. Ancak çok geçmeden yeni normal haline geldi. Bu yüzden yeniden okula dönmek belki de ilk başlarda çok olağanüstü gelecek bana ancak önceden de bahsettiğim gibi bunun yeni normalim olması çok zaman almayacaktır.
Sabahları kalkıp servise yetişmek için her sabah bir saat gibi işleyişimi de özledim aslında. Bazen her ne kadar zor olsa da okulu okul yapan erken kalkıp o düzene uyma çabasıdır bence. Yapmayı planladığım bir şey de bununla ilgili aslında. Sabahımı yeniden programlayarak belki de vaktimi öncekinden çok daha iyi kullanarak yeni şeyler ekleme şansım olacak ve belki bu da benim güne bakışımı ve onunla birlikte gün içi verimliliğimi değiştirecek. Bu da okulların açılışını heyecanla beklememin bir diğer nedeni.
Şu ana kadar okuldan pek bir beklentim olduğunu da söyleyemem aslında. Bazen her ne kadar aksini düşünsem de okulum çeşitli aktiviteleri ve ders programlarını gayet iyi organize ediyor. Ayrıca bir okuldan bekleyebileceğim ve istediğim her şeyi de zaten sunmaktalar. Yalnız pandemi konusunda nasıl bir önlem alacakları hakkında bir fikrim olmadığından şu anda en büyük beklentim gerekli önlemleri almış olmaları. Atmosfer olarak ise her zamankinden bir farkı olacağını düşünmüyorum. Ancak aynı ortamın bana yaşatacağı hislerin öncekinin yanından bile geçmeyeceğinin de farkındayım. Okul atmosferi bana her zaman sıcak ve ferah gelmekle birlikte bir nevi bir ev gibi hissettirmekten de uzak durmadı hiç.
Kısaca özetleyecek olursam, okulların yüz yüze bir şekilde tekrar açılmasını çok isterim ve bunun beraberinde getireceği faydalardan da yararlanacağım için gayet mutluyum. Sosyal olarak ise o okul hayatına geri dönmek bütün bunlardan sonra inanılmaz olacaktır. Bir kalabalık içinde olacağım için her ne kadar endişeli olsam da sonuçta kaçınılmaz bir şeyin içindeyiz ve bu şekilde en azından okula vermemiz gereken verimi sağlayabileceğimizi düşünüyorum. Umarım bir gün yine açılır ve bunları sanki ilk günmüş gibi yaşayabilirim.