Odalar

Hiç bilmediğim ve kavramlandıramadığım bir yerdeydim, önce etrafıma bakındım kapkaranlık bir yerdi ve hiçbir şey gözükmüyordu. Yavaşça yürümeye başladım, ve yürüdükçe ışıkların yürümemi algılayıp yandığını farketmiştim, ancak bu koridor beyaz ışıklarla dolu uçsuz bucaksız gibi gözüküyordu. Yürümeye devam ettim ve yürüdükçe ileride bir kapı olduğunu gördüm adımlarımı hızlandırdım ve kapıya vardım karşımda ahşap bir kapı vardı, önce açmayı denedim fakat bu çabamda başarılı olamadım sonra etrafa göz attığımda küçük ahşap bir sehpa ve sehpanın üzerinde de bir anahtar olduğunu gördüm anahtarı elime aldım ve kapıyı açmaya çalıştım başlarda her ne kadar anahtarı döndüremesem de sonra biraz zorladım ve kapıyı açmayı başardım. Ardından kapıyı açtım ve içeri girdim fakat içeri girince gördüklerime inanamadım karşımda bir eski nesil televizyon duruyordu ve ekran karıncalıydı televizyona biraz daha yaklaştım ve televizyonun karşısındaki beyaz sandalyeye oturdum ardından bir anda görüntü değişti ve karşıma bir kamera kaydı çıktı kayıtta bir adam bir dükkana gizlice girmişti ardından 2 dakika sonra elinde bir torbayla çıktı ve koşarak o bölgeden uzaklaştı. Adamın bir hırsız olduğunu anlamıştım ardından ekran yine karıncalandı ve ben de buna karşın sandalyeden kalktım ve gözüm ilerideki kapıya ilişti. O kapıya da hızlı adımlarla yöneldim ancak bu kapı zaten aralık bırakılmış şekilde açıktı ben de hafifçe ittirip içeri girdim bu seferse bir masada radyo olduğunu gördüm başlarda ses gelmiyordu fakat masanın yanına gittiğimde bir kadının isyan çığlıkları attığını duydum arkadan da hakaretlerle bağıran bir adam sesi vardı ardından ses kaydı bitti ve ben de yine ayağa kalkıp yeni kapıya yöneldim fakat o kapının son kapı olduğunu bilmeden. Kapı yine aralıklıydı ben de hiç beklemeden içeri daldım bu sefer yine bir masa vardı ve üstünde bir yazı beklemeden okudum. Bu yazı bir çocuğun öldürülmeden önceki son yazısıydı gördüklerime dayanamadım tüylerim ürpermişti resmen ardından yere oturup gözlerimi kamaştırdığım sırada yatağımdan hopladım gördüğüm bir kabustu ama belki de bu olaylarla karşı karşıya kalan insanların yardım çığlıkları…