Akşam saatleriydi. Mutfağa su içmek için kalktığımda, elektriklerin kesildiğini fark ettim. Bir adet mum alıp onu bir sepetin içindeki çakmakla yaktım.
Su içtikten sonra mumu söndürüp odamın yolunu tuttum. Tam yatağıma yatacakken, mutfaktan garip sesler gelmeye başladı. Mutfağa gidip baktığımda mumun bıraktığım yerde olmadığını fark ettim. Birden camda buharın üstene yazılmış olan “lanet” yazısını gördüğüm an çığlık attım. Fakat annem ve babam uyanmamıştı. Bir gariplik olduğunu fark edip onların yatak odasına girdim. Baktığımda kimse yoktu. Yatağın üstünde bir not vardı. “Biz dışardayız, sabaha doğru geleceğiz.” yazıyordu. İyice korkmaya başlamıştım. O mumu yaktığımda, yataktaki not yok olmuştu ve “lanet” yazısı silinmişti. Bir şeyleri anlamaya çalışıyordum. Belki de o mum gerçekten de lanetliydi ya da sadece bir rüyaydı. Mumu alıp bir daha üfledim ve bu sefer şiddetli bir rüzgar çıktı. O not ve yazı geri geldi. Artık bu bir rüya değildi. Bu gerçekten bir lanetti ve o mumu söndürmemem gerekiyor, ta ki o eriyene kadar.
Artık bir şeyleri anlamam gerektiğini fark ettim. Ne olduysa tam o an, ben mumları üflediğim sırada oldu…