Cumhuriyet’in 100. yılı nedense içime garip bir his ve acı veriyor. Kız, erkek, büyük, küçük bütün bir millet; yağmur çamur demeden sonraki nesillere parlak bir gelecek sağlamak için savaştıkları zamanların üzerinden o kadar yıl gelmiş, geçmiş. Acaba onlar bu zamanları nasıl hayal ettiler. Belki hala bu devletin Türkiye olmayacağını düşünen olmuş mudur? Yüzyıl sonra devlet yok olacak diyen ya da belki neşeyle, mutlulukla, şenliklerle bu özel yılı kutlayacağımızı düşünen olmuş mudur? Aslında sanırım onlar yüzyıl öncesinden de çok doğru bir düşünceye sahipti.
Bu yıl diğer yıllara benzemeyecek olan bir yıl. Türkiye için çok özel bir yıl. Her yere şanlı kırmızı beyaz bayrağımız asılacak. Daha fazla ve daha coşkulu bir şekilde olacak üstelik. 100. yılımız neşeyle kutlanacak. Ayrıca, bu millet için savaşan kahraman şehit ve gazilerimizi de anacağız her zamankinden daha minnettar olarak. Bizim için yaptıklarını asla unutmayacağız.
Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün biz gençlere emanet ettiği gibi düşmanların bu güzel ülkeyi ele geçirmelerine asla izin vermeyeceğiz. Bunu yüzyıllar boyu başaracağız. Bu güzel ülkemizi, birbirimize nesilden nesile teslim ettik, asla düşmanların eline geçmesine izin vermedik, vermeyeceğiz. Türkiye’nin 100. yılı kutlu olsun. Nice yüzyıllara.