Yıllardır beklediğimiz hayali sonunda gerçekleştiriyorduk. Arkadaşlarım Ela ve Can ile birlikte İtalya’ya tatile gidiyorduk. Her şeyi planlamıştık ve hazırdık. Havaalanına ilk ben vardım ve diğerlerini beklemeye başladım. Bir süre sonra Can da gelmişti ve birlikte Ela’yı bekliyorduk. Biraz sohbet ettikten sonra Ela’yı ve arkasından onu takip eden, sanki bulunduğu ortam onu rahatsız ediyormuş gibi etrafına bakınan bir erkeği gördük.
Yanımıza geldiklerinde Ela bize kuzeni Arda’yı tanıttı, onun da bizimle İtalya’ya gelecek olduğunu söyledi. Biraz üzülmüştüm çünkü bu tatili üçümüz planlamıştık. Can’a baktığımda onun da aynı şekilde düşündüğünü yüz ifadesinden anlamıştım hem bu varoş bir yerden geldiği belli çocuk da nereden çıkmıştı? Tamam, Ela’nın kuzeniydi ama aramıza böyle birden katılması ne kadar doğruydu? Böyle giyinişi iyi olmayan, serseri biri bizim yıllardır biriktirdiğimiz parayı nasıl ayarlayıp da gelmişti? Fakat artık yapabilecek bir şey yoktu onu da aramıza alacaktık. Tanışma aşamasından sonra valizlerimizi aldık ve pasaport kontrol ofisine doğru uzanan sıraya girdik. O sırada Ela’nın kulağına düşüncelerimi içeren kısa bir cümle kurdum. O sırada Can ‘da benim ne konuştuğumu tahmin etmiş olacak ki Arda’ya burada beklemesini, bizim hemen geleceğimizi söyleyip bizi az öteye çekiştirdi. Ela Can’ın da benimle aynı fikirde olduğunu anlayınca ikimize de kınayıcı bakışlar atıp çok kırıldığını söyledi ve Arda’nın yanına geri döndü. Bu çocuk şimdi de bizim aramızı bozmuştu. Tatilimizin iyi geçeceğini düşünmüyordum.
Sırada Ela kuzenine “Haydi anlat bakalım kendini de biraz tanısınlar seni.” deyip bize yine kınayıcı bakışlar attı. Ve Arda kendini tanıtmaya başladı. Arda henüz 3 yaşındayken annesi ve babası boşanmışlar.Bu olaydan 6 yıl sonra Arda henüz 9 yaşındayken babası kendinden oldukça genç ama çok zeki bir kadın olan Gizem hanımla tanışmış ve evlenmişler. Arda ve ablası önceleri annesiyle kalıyormuş. Daha az zaman geçmiş ki Gizem hanım New York’ta master yapmaya hak kazanınca babası Ardayı da yanına alarak Amerika’ya yerleşmiş. Amerika aslında çok güzel bir ülke olmasına karşın orada yaşamaya New York gibi kozmopolit bir şehirden başlamak yeni başlayanlar için oldukça alışılması güç hale gelmektedir. Arda orada ortaokul 7. sınıfa gitmeye başlamıştır. Ancak edindiği arkadaş çevresi onun hayatında önemli çizgiler bırakacak olaylara sebep olmuşlardır.
Bu arada sıra bize gelmiş ve teker teker pasaportlarımıza çıkış damgası vurularak uçağımıza bineceğimiz 216 numaralı kapıya doğru ilerledik. Arda bazen suskun bazen konuşkan tavırlarıyla dikkatimi çekmişti. Uçakta Ela, Arda ve ben yan yana üçlü koltuklara oturduk Can ise bir arkamızdaki koltukta seyahatimiz başladı. Arda kaldığı yerden anlatmaya devam etti. New York’ta ki arkadaş çevresi onu uyuşturucu ile tanıştırmış. Bir süre sonra Gizem hanım bunu fark etmiş ve gerekli önlemler almak adına çeşitli yetkililerle konuşmuş. Ama Arda hala devam edince babası Onu bu ortamdan uzaklaştırmak için Türkiye’ye annesinin yanına göndermiş ve ona bulunduğu para yardımını da kesmiş. Zaten annesinin durumu çok da iyi değilmiş, üstüne Arda burada da kötü alışkanlıklarına devam edince maddi olarak daha da çökmüşler ve Arda uyuşturucu ile mücadele için hastaneye yatmış. Uzunca zorlu bir tedavi sonrası toparlanabilmiş. Birkaç hafta önce hastaneden çıkmış ve bu İtalya seyahatini Elanın babası ayarlamış. Arda’nın biraz dolaşarak kendini iyice toparlaması gerekiyormuş.
Bütün bunları dinledikten sonra Arda’yı böyle yargıladığım için çok üzülmüştüm. Can’a baktığımda onun da yine benimle aynı düşünceleri paylaştığını anladım. Ela ile sonra konuşmam ve özür dilemem gerektiğini planlayıp ona mahcup bir bakış attım.
İtalya’da yaptığımız tatilde Arda ile birlikte de çok güzel vakit geçirmiş, eğlenmiştik. Artık onun da arkadaş grubumuzun bir üyesi olduğuna emindim. Hem Can’a da bir erkek kanka oldu. İtalya’daki tatilden çıkardığım bir mesaj var: Görünüş göre değer vermemeli; zengin bir kalbin ucuz bir ceketin altında olabileceğini de bilmeliyiz.