Neredeydin ?

Abanta yola çıkmak için son hazırlıkları yapıyorduk son çantayı da bagaja yükleyen babam derin bir oh çekerek hazırız,dedi.2023 yılına otuz kişi dahil olmak üzere abantta yer alacak etkinlik içndi bu hazırlık.Yan koltukta kardeşimin içi içine sığmıyordu.İki saatlik bir yol bizi bekliyordu öğleyin saat bir civarı evden ayrılmıştık.Radyoda Barış Manço şarkılarının verildiği kanalı dinlemek bizimkilere çok iyi geliyordu.Bence Barış Manço çok özel bi insandı.Yaptığı işte huzurlu ve mutlu bir insandı bu ruhu şarkılarından sezmek çok da zor olmasa gerek.Keyifli bir iki saat sonra ağaçların ve kuş cıvıltısının bol olduğu durağımıza ulaşmıştık.Eşyalarımızı bagajdan indiren otel görevlisini gören babamın gözü gülüyordu yardım etmek isteyince gerek olmadığını duyan babamın bu tebessümü yüzüne de vurmuştu.Otele girdiğimiz zaman kardeşim bir çığlık kopartı verdi.Herkesi yerinden oynatan bu çığlığın sebebi kimsenin göremeyeceği büyüklükte ki yılbaşı ağacıydı.Herkesin gözünü alıyordu adeta telefonunu cebinden çıkartıp fotoğraf çeken anneme gülerek resepsiyona ilerledik odalarımızın kartını teslim alır almaz dinlenmek isteyen babamı takip ettik.Odamızın en çekici özelliği göl manzarasına sahip olmasıydı.Gelişimizden on dakika sonra diğer kişiler de gelmeye başlamıştı en sevdiğim kuzenimin en belirgin özelliği olan göz alıcı zincir kolyesinden tanıdım onu.Yanına selam vermek için ilerledim ve gölü turlamak isteyip istemeyeciğini sordum ve haliyle kabul etti.Çıkış kapısına ilerlerken  t-şörtümden bir şey beni geriye çekti kardeşimdi bu napıyorsun sen dedim bende gelmek istiyorum abi dedi bende her ne kadar sorumluluğu almak istemesem de hadi gel,dedim.Bu akşam olacak etkinlik hakkında konuşurken.Saatini bilmediğim için kardeşime sormak üzere arkama döndüm ama ne göreyim orada yoktu.Panik yapmıştık.Bu kalabalığın içinde nereye kaybolmuştu bu çocuk,anneme ne diyecektim?Aklımdan bin bir türlü soru dönüyordu ama bir yere daha net düşünmek için oturma kararı aldık.Nereye gitmiş olabileciği hakkında düşünürken aklıma yol boyu göl kenarında balık tutan amcalardan bahsettiğini hatırladım alelacele teker teker tüm balıkçılara sormaya başladık tam umudu kesmişken arkadan eşyalarını toplayan yaşlı bir amcanın sesi evladım aradığınız çocuk kaç yaşlarındaydı acaba? Sekiz yanıtını verince yarım saat önce kaybolan bir çocuğu otellerden bir tanesine geri bıraktım dedi.Çözüldüğünü sansak da burda altı farklı otel vardı ve her biri birbirine yürüme mesafesiyle yarım saati idi etkinliğin başlamasına iki yeni yıla girmemize 4 saat vardı.Vakit kaybetmeden yola koyulduk ve tek umudumuz kardeşimin oradan ayrılmamış olmasıydı.İlk otele vardığımızda kardeşimi görememiştik.İkinci otele doğru yoldayken annem neredesiniz çocuklar diye sormak için aradı dönüyoruz demekten başka bir çarem yoktu kardeşimi kaybettiğimiz söylesek nelere olabileceğini az çok kestiriyordum.Aradan saatler geçti ve her baktığımız otel boş çıkmıştı.Karma karışık duygular içinde kendi otelimize girdik yeni yıla girmemize sadece bir saat kalmıştı duş alıp giyindim ve üzücü haberi söylemek için etkinlik alanına doğru yola çıktım.Vardığım zaman son on dakika barajına girmiştik annemi görmemek için elimden gelen her türlü şeyi deniyordum yeni yıla girmemize saniyler kala tam o anda kardeşimin bana koştuğunu gördüm o kadar derin bir oh çektim ki.Başına neler geldiğini anlatan kardeşimin bu hikayesi bana bundan sonra iyi bir tecrübe olarak kalmıştı.