Her zamanki gibi bir gün okula gidiyordum. Üstümü giydim, ayakkabımı giydim. Yemeğimi yerken saate bir baktım saat 8:30 olmuş.
“Olamaz olamaz okula geç kaldım. Okula hemen gitmeliyim” dedim.
Apar topar çıktım sokağa yaklaştım her zamanki gibi komşuma giderken selam verecektim. Aynı zamanda biraz çekiniyordum.
Bu sefer elimde kek yoktu !
Ama orada değildi. Orada olmasını geçtim oturduğu yerde bir manav vardı. Çok şaşırdım.
Sonra etrafıma baktım. Aslında hiç bir şeyin aynı olmadığını fark ettim!
Ama ne yapabilirdim. Ne olacağını bilmiyorum ama okula yetişmem gerekirdi.
Yürümeye başladım. Nereye çıkacağını bilmiyordum ama gittim. Biraz yürüyünce yine bir manav gördüm. Çok garip bir manavdı.
Yani şöyle açıklayabiliriz. Sebze satacağına balon satıyordu. O sırada saat baktım. Saat biri geçiyordu. Bu gerçek olacak gibi değildi.
Yürüdüm. ve yürüdüm. Okula sonunda geldim. Hızlıca sınıfa girdim ve hiç bir şey yokmuş gibi sırama oturdum.
Herkese ne olduğunu anlatmak istedim ama saçma bulurlar diye sadece bekledim ve bekledim.