Herkes yakınır mutlaka içinde bulunduğu halden. Her ne olursa olsun daha iyisini ister, hiçbir zaman elindekiyle yetinmez. Kısacası ne kadar şanslı olduğunu bilmez. Belki de bu yüzden dünya bu durumda; insanlar açgözlü ve zor durumdaki insanları kullanıyorlar. Bu da dünyayı geri dönüşü olmayan bir kara deliğe sürüklüyor.
Ne kadar şanslı olduğunuzu hiç düşündünüz mü? Öncelikle insan şeklinde dünyaya gelerek evrendeki diğer canlılardan, sağlam organlara ve sağlıklı vücuda sahip olarak hasta insanlardan veya engelli bireylerimizden, başta aileniz olmak üzere etrafınızda pek çok sevene sahip olarak yalnız insanlardan ve son olarak pek çok maddi imkana sahip olarak zor koşullarda yaşayan insanlardan çok daha şanslı olduğunuzu… Ve buna rağmen hala “Bu yemeği sevmiyorum.”, “Neden bu kadar çirkinim?.”, “Neden hayatım bu kadar iğrenç?” demek sizce doğru mu? Her olaya sadece kendi açımızdan bakarsak bunları düşünememiz çok normal. Ama tabii ki diğer canlıları da hesaba katarsak bunları anlayabiliyoruz.
Dünyada sömürge ülkelerin, fakir insanların varlığı; insanların olaya yalnızca kendi açısından bakmasından kaynaklanıyor. Hiçbir zaman ne kadar şanslı olduğunu anlamayan açgözlü insanlar yüzünden bugün bu ülkeler, bu insanlar kötü halde. Hırs, daha fazla paraya sahip olma isteği, sahip olduğuyla yetinememe huyu dünyayı ele geçirmiş sanki. Elimizdeki varlıkları ve diğer insanları düşünüp bunu sorgulamak o kadar da zor olmasa gerek.
Sonuç olarak, biz insanlar ne kadar şanslı olduğumuzu anlayıp halimize şükretmeli ve kötü bir durumla karşı karşıya kaldığımızda beterin de beterinin olduğunu unutmamalıyız. Bunu sürekli kendimize hatırlatmalı, açgözlü davranıp insanları sömürmek yerine sorgulayıcı davranıp insanlara yardım etmeliyiz. Bunları yapmaya bir yerden başlamamız lazım. Çünkü eğer böyle devam edersek dünya elimizden kayıp gidecek yani biz daha fazla şey elde etmek uğruna elimizdeki ve masumların da elindeki her şeyi kaybedeceğiz. Maalesef ki bunun farkına vardığımızda iş işten geçmiş olacak. Henüz her şey için çok geç değil, herkes kendi içindeki açgözlülüğü bastırmaya çalışırsa belki de dünyayı bu halden kurtarabiliriz. Her şey bizim elimizde!