NE İÇİNDEYİM ZAMANIN

Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.

Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.

Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş.

Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın bu şiiri ile bana verdiği duygu; yaşamla ölümün bıçak sırtı düzleminde olduğu.
İnsanın bembeyaz bulutlar üzerinde yüzdüğünü hissettiriyor.İnsanın kendini hayata salmış ve hiçbir yükü 
üstüne almamış ve hafiflemiş bir şekilde hayat sürüyor olmasını anımsatıyor. Kendimi ne zamanın içinde ne de dışındaymış 
gibi hissettiriyor. ''Kökü bende bir sarmaşık Olmuş dünya sezmekteyim'' bu sözünü kendime çok yakın hissediyorum. Kendimi tam olarak ifade edemediğim zamanları anlatıyor sanki...