Yarın yeni yıla başlıyorduk ve 12 yaşına giriyordum. Yaşadığım yerde kim 12 yaşına girmişse o gün geleceği ile ilgili çoğu şeyi öğreniyordu. O akşam heyecan içinde ikizim Elif Naz’ı bekliyordum. Tam bugün arkadaşlarıyla buluşmaya gitmesine gıcık olmuştum. Bu kadar önemli bir günü bizimle geçirmek yerine, arkadaşlarıyla geçirmeye karar vermişti. Sonunda zil çalmıştı koşarak kapıyı açmaya gittim. Kapıda beklediğim kişi Elif Naz’dı. Hemen dalga geçer bir ses tonuyla geç kalmasından dolayı onu azarladım. Birlikte gülmeye başladık, babam hemen çıkmamız gerektiğini söyledi ve biz aceleyle ayakkabımızı giydik. Arabaya bindik. İçeri girdiğimde çok heyecan içinde birbirlerine bakıyor, etrafını inceliyordu. Sonunda o beklediğimiz anons geldi “Lütfen aileler uzaklaşsın, pencereler aşağı iniyor.” Bir anda irkildim, Elif Naz da irkilmiş olsa gerek o da benim elimi sıktı. Babam bizi uğurladı, çok korkuyordum. Bir adam geldi ve bizi bir kutuya götürdü. Kutu pencerelerle dolmuştu, hepsinin üzerinde farklı bir isim yazıyordu. Hemen Nehir Çömçe adlı pencereyi aradım ama ben daha bulamadan yandan Elif Naz bağırdı: ”Nehir buldum, bizi yan yana koymuşlar!” diye. O an sanki çok rahatlamıştım. Kaç günüdür Elif’le yan yana olmak istiyorduk ve olmuştuk. Ellerimizi sıkıca tuttuk ve beklemeye başladık. Pencerelerde gelecekteki halimiz belirdi. İlk bize gülümsedi ve bize gelecekteki hayatlarımızı göstermeye başladı. Ben de ilk başta bir avukat belirdi sanki orada hayal kırıklığına uğramıştım benim hayalim bilgisayar mühendisi olmaktı. O an sanki gözlerim doldu. Bir anda Elif’inde gözlerinin dolduğunu hissettim ona tam dönecektim ki bir adam belirdi. Gelecekteki halime ”Elif!” dedi. O an gözlerimi sıkıca kapattım sonra ise Elif Naz ‘a döndüm. O da bana bakıyordu. Konuşursam pencerelerdeki hayalin yok olacağını ve bir daha asla tekrardan geleceğimizi göremeyeceğimizi biliyordum. Onun için Elif’in hayalini izlemeye devam ettim o kadar bir geleceği vardı ki onun tam hayalini kurduğu gibiydi. Gurur duyuyordum ikizimle izlerken onun geleceğini…
O akşam bütün gün birbirimize geleceğimizi anlattık. Öğrendikçe heyecanlanıyordum. Büyüyünce bir bilgisayar mühendisi olacağımı çok güzel işler yapacağımı öğrendim. Bu benim gerçek hayalimdi…