GÜZEL GÜNLER GÖRECEĞİZ…
Güzel günler göreceğiz çocuklar
Motorları maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz güneşli günler
Hani şimdi bize
Cumaları, pazarları çiçekli bahçeler vardır,
Yalnız cumaları,yalnız pazarları
Hani şimdi biz
Bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
Işıklı caddelerde mağazaları,
Hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır.
Hani şimdi biz haykırırız
Cevap:
Açılır kara kaplı kitap:Zindan
Kayış kapar kolumuzu
Kırılan kemik, kan
Hani şimdi bizim soframıza
Haftada bir et gelir
Ve
Çocuklarımız işten eve
Sapsarı iskelet gelir
Hani şimdi biz
İnanın güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere süreceğiz
Nazım Hikmet’in bu şiirde bana anımsattığı duygu, öyle yalana bile bile kanmak gibi bir huyumuz var. Sadece kanma kısmında kalınca; o güzel ve kanmaya doyamadığımız yalanı gerçek yapma hususunda bir şey yapmaya gelince, kalakalıyoruz. Kalakalmak hafif oldu; aslında aklımıza bile gelmiyor çoğumuzun.Bana bu şiirde en fazla çağrıştırılan kelime çocuklardı.Bu şiiri okuduktan sonra aklıma gelen şey,bir gün bu dünyanın çocuklara kalmasıdır.