MUTLU HABER

Her yaz yaptığımız gibi küçük bağ evimizde kalıyorduk. Fakat bu sene bir şey farklıydı. Ablam yanımızda değildi. Ablam üniversite sınavına hazırlanmakta olduğu için bu sene bizimle gelip tatil yapamayacaktı. Biz bağ evindeyken ablam sınavına çalışmaktaydı. Her zaman birlikte yaptığımız aktivitelerin hiç biri ben tek başıma yapınca güzel gelmiyordu bana. Ablamı çok özlemiştim fakat öncelikleri doğrultusunda hareket etmesi çok doğaldı. Ablam mimar olmak isterdi küçüklüğünden beri ve hedeflerine ulaşmak için ne kadar çalışması gerektiğinin bilincin de, sorumluluk sahibi bir insandı. Sabah uyanır uyanmaz ablamı görüntülü aramıştım. Biraz da olsa ona neşe vermek istemiştim. Özellikle son dönemlerde stres seviyesi oldukça artmıştı. Ablamla görüntülü konuşmam biter bitmez annemin yanına koştum. Annem o sırada kahvaltı hazırlamaktaydı, ona yardım ettikten sonra annemin arkadaşları eve doluşmaya başladı. Annemin arkadaşının kızı olan Filiz, benim ve ablamın da uzun yıllardır arkadaşıydı. Bu yüzden ablam olmamasına rağmen en azından o var diye düşünerek onun yanına gittim. Filiz evimizin yakınında olan çaya gitmek istediğini söyledi. Ben de bunun iyi bir fikir olduğunu düşünerek onu onayladım. Çayda ki balıkların yüzüşünü izlerken uzun uzun konuştuk. Hava kararmaya başladığında ise eve dönmeye karar verdik. Eve geldiğim de ise annem, babam ve dayım beni bekliyorlardı. Hepsinin gözleri parlamaktaydı. Annem bana dönüp hafifçe gülümsedi ve şöyle dedi  “ Bunu duymaya hazır mısın? “. Merakla anneme bakakalmıştım. Babam ise bana mutlu haberi verdi. Ablam bir hafta boyunca yanımızda kalacaktı. Sevinçten havaya uçmuştum. Çok heyecanlanmıştım. Bu haber üstüne ablamı arayıp konuştuktan sonra annemlere sofrayı hazırlamakta yardım etmeye koyuldum…