Selanik’te doğan bir güneş, Mustafa… Kim bilebilirdi ki bu güneş gibi bebek, bir neslin kurtuluşu, vatanın umudu olacak? Herkes ona, “Sen olmasan ne yapacaktık?” diyecekti. Mustafa bebeklik dönemini geçirdi ve Hafız Mehmed Efendi Mahalle Mektebi’nde okula ilk adımlarını attı. Mustafa’nın kendi gibi adı Mustafa olan matematik öğretmeni bir gün Mustafa’yı yanına çağırıp ona, “Evlat, benim adım da Mustafa, senin adın da Mustafa; bundan sonra sana Kemal diyelim.” dedi. Mustafa’nın da bu fikir aklına yatınca, Mustafa artık Mustafa Kemal olmuştu.
Kemal İstanbul Harp Akademisi’ni bitirdikten sonra askeri kariyerine başladı. Kemal, askeri eğitim ve çalışmalarını tamamladıktan sonra yaş alınca cumhurbaşkanı adayı oldu ve birçok kişi, Mustafa’nın doğru bir lider olacağını bildiği için ona oy verdi ve Mustafa cumhurbaşkanlığı yolculuğuna adım attı. Artık yeni bir devir, yeni bir dönem başlıyordu.
Mustafa Kemal, ezber bozarak birçok haksızlığa karşı mücadele etti. Bundan sonra herkes, M. Kemal’in gerçek bir önder olduğuna emindi, kimse kararından pişman değildi. Sadece 57 yılda 11 savaş, 24 madalya ve bunlar gibi birçok başarı elde etti. Ancak en önemli başarısı bir ülkeydi… Türkiye’ydi. Hiçbir ülkeye, en güçlülere bile ülkemizi, canımız Türkiye’yi vermedi. Şu anda bile bizim haklarımızı, özgürlüklerimizi sağlayan Cumhuriyet’i kurdu.
Biz şu an okula gidiyorsak, istediğimiz şeyleri yiyorsak veya istediğimiz şeyleri giyiyorsak, bunlar da cumhuriyet sayesinde. Aslında bu yapabildiklerimizi sadece Ulu Önder Atatürk sayesinde sanıyoruz fakat bunlar aynı zamanda şehitlerimiz ve cep saati sayesinde. Cep saati bize saçma gelebilir fakat Çanakkale Muharebesi savaşında Ata’mız, gömleğinin üst sol gözüne bir cep saati koymuştu ve savaştayken işgalcilerin bir kurşunu Ata’mızın tam da saatinin bulunduğu yere, yani göğsüne gelmişti. Eğer o sırada Ata’mızın cebinde cep saati olmasaydı, Ata’mız o savaşta hayatını kaybetmiş olacaktı ve belki de bu ülkeye sahip olamayacaktık.
İşgalciler ülkemizin dört bir yanında kol gezip göz korkuturken bile, Ata’mız pes etmeyi aklından bile geçirmeyip ömrü boyunca savaştı. Ata’mız canını feda edip bize bu ülkeyi armağan ettiyse bizim bunun değerini bilmemiz lazım. Lütfen ülkemizin değerini bilip özgürlüğümüze şükredelim. Atamıza bunu borçluyuz.
