Hayat tıpkı Aşık Veysel’in de dediği gibi uzun ince bir yolda gitmektir gündüz gece.Bir şey ya olur ya olmaz ama hep aynı rutin hayat devam eder.Gece olur uyunur,sabah olur kalkılır bu döngüye karışan küçük yahut büyük hiç bir değişkenlik sonucu değiştirmez.Tıpkı istisnaların kaideyi bozmadığı gibi.Çünkü her sonuç erken ya da geç aynıdır nihayetinde.Bu süre zarfında da zaman zaman kimsesiz bir sokak çocuğu gibi azınlık içinde çokluk ararlar dev kadar büyük hayallerle zaman zaman da bolluk içinde boğulan bir aç gözlü gibi fazlasını arzularlar ve iç sefilliklerini dışardan görülen zenginlikleriyle örterler gizliden gizliye.Bunlarla beraber arzular bir kaya kadar sağlam ya da bir kum tanesi kadar çelimsiz,yumuşak ve olur.İki rüzgar eser alır götürür o kum tanesini de sonra.Lakin bizi kaya mı yoksa kum tanesi mi yaklaştırır istenilen sona?
Murphy kanunları kendi içinde murphism akımıyla biçimlenmiş net bir akımdır oluşturdukları teoriyle.Tüm sistem onlar için karmaşık varsayılsa da bizim keşfettiğimiz kadarıyla galaksideki yıldızlar kadar karanlığa gömülü olan parıltılardır,umut serzenişidir,sonu olmamasıdır.Hayatın önümüze attığı A ve B planlarını bize köstek olmaması için ortadan kadırırken C planın sonra da D planını ortaya çıkaracak kadar zalim,lanet bir parazittir.Anlayacağınız murphism bir sonsuz alternatiflerden ibaretken aynı zamanda da iyilik,hoşnutluk ve çözüm karşıtıdr.Çünkü bir şeyi gerçekten istemek istenilene doğru yakınlaştırmıyordu.İnsanoğlunun aynadaki kendisine ulaşacabileceğini sanarken bir ince cam parçasının bunu engellemesidir.Tüm engelleri kaldırırken hep yeni bir engelle karşılaşmasıdır.İşin kötüsü de her zaman başa gelecek şey güzellik değil kötülük olmasıdır.Bir de bunun aksine çekim yasası vardır murphy kanunlarına tamamen zıt bir düşünce yapısı içindedir.
Çekim yasaları ise bir gerçekten ister elde edersin tarafını tutan bir teoridir.Kuralları 8.4 şiddetinde bile yıkılmayacak bir binanın temeli kadar sağlamdır.Şu Rocky filmindeki motivasyon konuşması veya Youtube’a motivasyon konuşması yazdığımızda arama sonucunda çıkan azarlarmışçasına kendimizi sorgulatan motivasyon videoları gibidir ama daha yumuşak ve öz belirtilmişidir.Kısacası büyük markaların altında yer alan mottolar gibidir…Bir şeyi gerçekten istersen hedefine ulaşırsın.yapısını ele alır.Murphy kanunları kadar uzun,yorucu bir parazit değildir.Önümüze kendimizden başka bir engel konulmamıştır bu düzende çünkü iplerin ucunu biz tutmaktayız.Tıpkı atalarımızın dediği gibi her koyun kendi bacağından asılır bu hikayede ama merak ettiğim bir şey var.
Biz gerçekten istemeli miyiz peki arzularımızın karşılık bulması için?Ya içten içe istemememiz gerekiyorsa…Kim bilir bazen de akışına bırakmak üstünde durmak gerekmektedir.Lakin bu sefer kudretine inandığımız zafer bizi sırtımızdan bıçaklarsa…Peki ya o zaman ne olacak?
Galiba daha da derine inmek lazım bu kadarı bize yetersiz.Ya da ya o ya bu seçenek arasında kalmayıp sınırları aşmamız lazımdır belki.Kimi zaman Murphy kanunlarına kimi zaman da Çekim yasasına inanmalıyızdır belki de.Bense 16 yıllık olan henüz yıllanmamış bir şarap kadar sıradan tecrübelerime dayanaraktan çekim yasası tarafındayım.İnsan harici her şey de şımarık çocuklar gibi en olmayacak şeyleri istediğimizde gerçekleşebiliyor.Ancak konu insan olunca hatta işe biraz aşk karışınca her ne kadar çekim yasası her halükarda yardımcı olsa da Murphy kanunlarında bir paya sahip olduğunu düşünmekteyim.