Bir gün ben odamda kitap okuyordum. Annem ise yemek yapıyordu. Annemin çok önceden bahçeye koyduğu bir saksı vardı. O saksı annemin en sevdiği saksıydı. Aradan bir saat geçti. Tam o sırada bahçeden gelen gürültüyle yerimden sıçradım. O gürültü bizim bahçeden gelmişti. İki minik köpeklerim yapmıştı ve annemin en sevdiği saksı kırılmıştı. Annem çok üzülmüştü. O saksı çünkü anneannemindi. Annemi ben motive etmiştim. Akşam annem anneannemi arayıp çok özür dilemişti. Anneannem ise şöyle demişti anneme.” Üzülme yavrum bir saksı için.” demişti. Annemin de morali yerine gelmişti.
(Visited 47 times, 1 visits today)