Yolda birkaç fakir insan gördüğünüzde bazen siz de soruyorsunudur, neden zengin insanlar ve kuruluşlar gezegenlerindeki insanlara yardım etmek yerine ıssız uzaya seyehat ediyorlar? İlk bakışta bu tutum çok bencilce gelebilir. Ancak üzerinde düşününce ,kimileri hak vermese de, nedenini anlayabiliyoruz.
İnsanoğlu tarihin başlangıcından beri yıldızlara bakıp uzayın drinliklerinde nelerin olduğunu düşünmüştür. Öyle ki bu soru günümüzde bile kafamızı kurcalamakta. Bunun sonucunde büyük ve gelişmiş ülkeler bu sorulara cevap bulmak için bütün ekonomilerini kullammış hatta bir yarışma içerisine girmişlerdir. Öte yandan bu büyük paralar fakirlerin ellerine geçseydi ne olurdu? Milyonlarca insanın hayatı kurtulurdu, mutlu olurlardı ve toplumların refah düzeyi artardı. Peki ya sonra? İş yapmadan para kazanan fakirleri gören insanlar isyan etmez miydi? Çalışma ve emeğin bir kıymetinin olmadığı fikrine varılırdı. Bütün insanlar çalışmayı bırakıp havadan para gelmesini beklerdi. Ancak yıldızları keşfetmek için kullanılan paraya gelicek olursak, daha iyi bir seçenek olduğunden emin miyiz? Şu ana kadar uzay ile ilgili çalışmalarımızdan elde ettiğimiz somut kanıtlar, bir elin parmaklarını geçmez: Gönerdiğimiz uyduların çektikleri fotoğraflar, birkaç kere Dünya’nın uydusu olan Ay’a insan göndermemiz ve yörüngemizde dolaşan bir uzay istasyonuna sürekli insanlar çıkartmamız. Hayalini bile kuramayacağımız paralar ile, bize en yakın gezegen olan Mars’a bile gidemedik hala. Peki bir fakirin karnını doyurmak bu ağır bir sekilde gelişen keşiflerden, neden bu kadar değersiz? Bunun cevabı insanlar. Dünyayı kendi ellerimizle yok ediyoruz. belki de bundan birkaç yıl sonra üzerinde yaşayabileceğimiz bie dünya kalmayacak. Çünkü her ne kadar birkaç insan farkında olsa da büyük bir çoğunluk:(Dünya’yı ben mi kurtaracağım sanki?) Diyerek dünyanın sonunu getirmeye devam ediyor. Ve bir fakiri paraya boğmak küresel ısınmayı, hava kirliliğini, su kirliliğini, toprak kirliliğini… bitirmeyecek. Belki uzay araştırmaları da bu felaketleri durduramayacak ancak inanıyorum ki bir gün ideal ve yaşanabilir bir gezegen bulmamızı sağlayacak. Bu sayede taşınacak, yeniden başlayacak ve hatalarımızı tekrarlamayacağız. Tıpkı Nuh’un hikayesindeki gibi:”İnsanlar hatalar yaparak dünyayı yaşanmaz hale getirirler bunun üzerine Nuh bir gemi yapar ve içine her hayvandan 2 cins koyar. Yağmur yağıp bütün gezegeni su altında bıraktıktan sonra da tek hayatta kalanlar Nuh’un gemisindekilerdir. Sular çekilip Nuh ve diğer canlılar yeni bir dünyaya ayak bastıklarında daha iyi bir başlangıç yaparlar.”
Evet, belki fakir insanların fakir olmaları onların suçu değildir ancak başkalarının da değil. Kimse kimseyi sırf durumu kötü diye kurtarmak zorunda değildir ama bütün insanlığı kurtarmak, işte bu hepimizin sorumluluğu. Ayrıca uzay araştırmalarının sağlayacağı yararlar bununla da sınırlı değil. Eğer yeterince bilgi edinebilirsek insanlığım en önemli sorularına da cevap vermiş oluruz: biz nereden geldik, neden buradayız ve nasıl oluştuk? Kısacası ben, bir insanı bir süre için mutlu etmek yerine bütün insanlığın geleceğini kurtaracak ve onu geliştirecek şeyler için uğraşılmasını tercih ederim.