Memleket isterim,
Ne zengin, ne fakir, ne sen, ne ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi, barkı olsun.
Memleket isterim,
Ne kavga, ne dövüş, ne kargaşa, ne çatışma olsun;
Herkes bir arada, huzurlu ve mutlu olsun.
Memleket isterim,
Ne üzüntü, ne dram, ne iyi, ne kötü farkı olsun;
Herkes birbirine saygılı olsun.
Memleket isterim,
Ne kuraklık, ne sel olsun;
Doğanın ekosistemi kendi doğallığında olsun.
Memleket isterim,
Ne yalnız insan, ne yalnız hayvanlar olsun;
Canlılar bir arada ve uyum içinde olsun.
Memleket isterim,
Ne yalnızlık, ne hasret olsun;
Ziyaret edilmeyen az olsun.
Memleket isterim,
Herkes okusun, herkesin bilgisi olsun;
Kitaplar insanın en iyi dostu olmuş olsun.
Memleket isterim,
Pozitif enerji ile dolu;
En mutlu kişiler bizden olsun.
Bu metinde, Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiirinde işlediği memleket, huzur ve doğa temalarından ilham alarak ben de benzer bir bakış açısını dile getirmeye çalıştım.