Melis benim en iyi arkadaşımdır. Ve o ne bana ne de başkasına şu ana kadar hiç yalan söylemedi. Ama geçen gün şöyle bir olay oldu. Arkadaşımız bir hafta önce bize bir parti yaptığını ve bizim de gelip gelemeyeceğimizi sordu. Neredeyse tüm kızlar evet dedi. Ben ve Melis dışında. Ben bir işimiz olduğu için gelemeyeceğimi söyledim. Melis ise gelmek istemedi, ama bunu ona söyleyemezdi. Yani düşünsenize birinin yüzüne “Ben gelmek istemiyorum.” diyeceksiniz. Ben yalan söylemeyim, ben söyleyemezdim. Ve Melis aynı bu durumu yaşıyor. Ama sonunda ona söylemesi gerektiğini söyledim. Çünkü ben ona destek verecektim. Böyle deyince Melis’i biraz olsun ikna edebildim. Ve Melis söyledi ben de daima ona destek vermek üzere hazırdım. Ama olay hiç beklediğimiz gibi olmadı. Ve hatta Melis’e hak bile verdi. Başka bir gün, Melis ve ben Zeynep adında bir arkadaşımızın evine gittik. Zeynep bir köpek sahibiydi. Ben köpeği severken Melis’in uzakta oturduğunu gördük. Melis’e köpekten korkup korkmadığını sorduk. Melis cevap veremedi. Hatta Zeynep Melis’e “Korkuyorsan başka bir odaya kapatabilirim.” dedi. Melis bu sefer “Evet, lütfen.” diye cevap verdi. Zeynep hemen gitti. Gidip geldiği bir oldu. Ve biz başka bir gün buluştuk. Ben birkaç şey aldım. Ama Melis “Anneme sorayım.” dedi. Ben de “Tamam.” dedim. Sonra bana cevap veremedi. Ama bana annesinin izin vermediğini sonunda söyledi.
Melis’in Başına Gelen Zorluklar
(Visited 10 times, 1 visits today)