”Gelirim ama bir şartım var.”
”Genç Efendi nasıl isterse” dedi kadın ve onun sözlerini dinlemek için yakınlaştı.
”İlk önce dedemi arayın. Onunla konuşmak istiyorum.” Kadın telefonunu çıkardı ve Nui’ye verdi. Hemen telefonu aldı ve ‘Patron’ adındaki kayıtlı kişiyi aradı. Telefon uzun bir süre çaldı ve sonunda birisi açtı.
”Stal daha torunumu getiremedin mi? Onu hemen görmek istiyorum.”
”Dede? Bu gerçekten sen misin? Bu olanlar da neyin nesi? Bunlar kim?”
”Ahh,torunum. Sesin iyi geliyor,şimdilik soru sorma ve gönderdiğim kişileri takip et. Seni bana getirecekler.”
”Şimdilik dedeme uysam iyi olacak gibi.” Ardından onları takip ettim. Uçak o kadar lükstü ki kendimi ait hissedememiştim. Bir uçakta nasıl 10 tane hizmetçi olabilirdi ki.
İtalya, sadece televizyonlarda gördüğüm göz büyüleyici ülke. Aynı zamanda filmlerde gördüğüm mafyanın ana vatanı olan gizemli ülke. Bu sefer filmde olan benmişim gibi. Sonunda inişe geçtik. Evimden yanıma getirdiğim kıyafetler tek çantaya sığmıştı. Ama kendi çantamı bile taşıtmıyorlardı. Hizmetçiler her şeyime benden önce yardıma koşturup duruyorlar, gerçi bu da işime geliyordu. En sonunda siyah bir limuzine bindik.
”Şimdi dedemin yanına mı gidiyoruz?” Kadın ona döndü ve sıcak bir tebessümle.
”Evet Genç Efendi. Dedeniz sizi köşkünde bekliyor.” Ne? Dedemin bir köşkü mü varmış? Tam o sırada yan taraftan üstümüze doğru gelen araba dikkatimi çekti.
”Dikkat edin!” Araba onlara çarptı ve ara sokağa doğru uçurdu. Hemen kendime geldim. Etrafıma bakındım şoförün cansız bedenini görünce irkildim. Stal’a döndüm en azından onun sadece başı kanıyordu. Kendine geldiği zaman beni hemen arabadan çıkardı ve elime silah tutuşturdu. Bu mat siyah bir D.Eagle’dı. Oyunlarda en sevdiği silahtı. Ama sadece oyunlarda.
”Neler oluyor Stal?!” Kadın onu çöp kutusunun arkasına itti ve üstüne oturdu.
”Ne yapıyor-”
”Genç Efendi,lütfen sessiz olun. Bu adamlar 10 büyük mafya çetesinden Angel. Sizin bu ülkeye geldiğinizi öğrenmiş olmalılar. Böylelikle View’in tek varisini öldürebilecekler.” Olanlar karşısında şaşırıp kalmıştım. Ama neden soğukkanlıyım. Bu iyi bir şey miydi? Bunları düşünürken silah sesleri geldi. Ayak seslerinden 3 kişi olduğu anlaşılıyordu. Stal kemerinden Baretta çıkarıp ateş etmeye başladı. Hemen yere yuvarlandı ve başka bir yere siper aldı.
”Genç Efendi! Ben onları oyalarken bu sırada siz kaçın. Eğer size bir şey olursa patrona bu durumu açıklayamayız.” Onu burada bırakamazdım. Ona yardım etmeliyim. Bunları düşünürken Stal onlardan ikisini indirdi. Bir kadın olmasına rağmen kesinlikle hafife alınmamalıydı. En sonunda iki tarafında mermisi bitmiş gibi gözüküyordu. Stal adam doğru koşarak onunla bire bir dövüşe girdi. Adam onun kolunu bacaklarını arasına alarak kırdı. Sesi içimi ürpertmişti. En sonunda saklandığım yerden çıktım ve silahı adamın kafasına dayayarak tetiği çektim. Adam yere yığıldı ve kanlar içinde kaldı. Kötü olan ise bir insanı öldürmüş olmama rağmen hiçbir şey hissetmemiş olmamdı.