Bir masal ülkesiydi burası, her şeyin mümkün olduğu bir masal bir masal ülkesi. İnsanlar barış ve huzur içinde yaşıyordu. Gerçek ülkemize benzemiyordu . İnsanlar birbirlerinin hayatlarını zorlaştırmıyordu. Şu an çoğu insanımızın yaşadığı gibi psikolojik rahatsızlıklar yaşamıyorlardı. İnsanların üstünde gereksiz yere veya aşırı derecede stres yüklenmiyordu. Yaşça bizden büyük insanlar gençleri anlıyordu , bizimkiler gibi bahane ürettiğimizi düşünmüyorlardı. Fakat stres, kişinin algıladığı her hangi bir tehdit ile fiziksel ve duygusal olarak başa çıkamaması nedeniyle oluşan ve günlük hayatını genellikle olumsuz etkileyen gerilimli bir süreçtir ve ne yazık ki insanların çeşitli rahatsızlıklar geçirmesine neden oluyor. Ama bizim ülkemizde genellikle bahane olarak da algılanıyor.
O ülkede bizim ülkemizdeki gibi eğitim sistemi kötü değildi. Oradaki öğrenciler ezbere odaklı eğitim almıyorlardı, onlar kendi fikrilerini geliştirip fikir yürütmeyi öğreniyordu. Ne kendilerini yıpratıyorlardı ne de boşuna bir kaç hafta sonra bile unutacakları şeyler için zaman harcayıp kendilerini yoruyorlardı. Sonuçta bu ezbere bilgiler internette de var ve bizde oradan yardım alıyoruz. Belki insanlar bilgisayarlar gibi bazı şeyleri ezberleyebilir ama insanlar gibi fikirleri geliştiremezler. Ki zaten insanlarda her şeyi ezberleyemez, mantık kurmayı geliştirmemiz lazım. Orada yaşan öğrenciler bizden daha iyi teknolojiyi geliştirip daha iyi dünyanın sorunlarını çözebilirler. O ülkede her şey çözüm odaklı ilerlemekteydi ve insanlar genellikle problemleri bizim ülkemizdeki gibi gözlerinde büyütmezler ve için üstesinden gelebilirlerdi. İnsanlar emeklerinin tam karşılığını alıyorlardı, orada adalet bizim ülkemizden daha adaletliydi, insanlar diledikleri gibi düşüncelerini ve fikirlerini dile getirebiliyorlardı.
O ülkenin kadınları el üstünde tutuluyordu. Bırakın kadınları tecavüz edip darp etmeyi bir kötü laf bile söylemiyorlardı. Herkes birbirini saygılıydı, gereksiz yere birbirlerini bizim ülkemizdeki gibi eleştirme çabası yoktu. Herkes kendi hayatını yaşıyordu. Hayvanları rahatsız edip yaşam alanlarını çalmıyorlardı. Zengin insanlar yoksul insanlara destek oluyordu. Her şeyi paylaşıp dostça bir yaşam inşa etmişlerdi kendilerine. Doğayı kirletmiyorlardı ellerinden geldikleri kadar çevresel ve dünyasal problemlere çözüm üretmeye çalışıyorlardı. Barış içinde yaşıyorlardı. Orada yoksul veya zengin fark etmeksizin herkes hayallerini gerçekleştirebiliyordu. İnsanlar istedikleri şeyler için çok çabalayınca o ülkede herkesin eşit haklara sahip olması ve ayrım yapılmaması sayesinde her şeyi yapabiliyorlardı. İnsanlar eşit koşullarda çalışıyordu kendilerini ruhen ve bedenen yormuyorlardı. İyi insanlar sürekli yetim çocuklarla ve kimsesiz yaşlılarla vakit geçirip onların kendilerini iyi hissetmesini sağlıyorlardı. Bu tür sebeplerden dolayı insanlar daha sağlıklı bir hayat yaşıyorlardı.