Günlerden bir gün, Sevinç Ailesi evinde arkadaşlarıyla parti veriyordu. Baba Mehmet Bey, anne Buse Hanım ve çocukları Neşe ve Umut arkadaşlarıyla eğleniyorlardı. Partideki tüm çocuklar oyun oynamak istiyordu ama önce yemek yenmesi gerekiyordu. Tam yemek masasına oturduklarında bir şey fark ettiler. Masadaki yiyeceklerin arasındaki havuçlar yerlerinde değildi. Çocuklar kaybolan yiyecekleri bulmak için bir oyun başlattılar. Önce köpekleri Hopi’den şüphelendiler, sonra aralarındaki en akıllı olan çocuk, köpeklerin havuç yemeyeceğini söyledi.
Anneleri pinyata patlatmak için çocukları çağırdı. Hep birlikte vurarak pinyatayı patlattılar. Sonra koşarak yere düşen şekerleri topladılar. Tam o sırada, bahçeden gelen gürültüyle tüm çocuklar yerlerinden zıpladı. Bahçeye gittiklerinde yere kocaman bir delik gördüler. Deliğin içinde kocaman, tombul, sevimli bir tavşan elinde havuçlarla onlara bakıyordu. Çocuklar tavşana güldüler çünkü tavşanın tüm havuçları yediği için şişman göründüğünü düşündüler. Tavşan elindeki havuçlarla deliğinden içeri girdi. Çocuklar da gülüşerek oyunlarına devam ettiler.
