Joseph polis akademisinden yeni mezun olmuştu. Kendisi herşeyde tam puan almıştı. Manhattan’da bir polis istasyonunda işe eşyalarını götürüyordu. Sokakta yürürken bir binaya doğru giren kısa bir tünelin kapısında “Girilmez!” yazısı dikkatini çekmişti. İstasyona vardığında etraftaki kahve kokusunu alabiliyordu. İçerisi sıcak ve rahatlatıcı bir his veriyordu. Yerdeki fayansın deseni ilgisini çekmişti. Fayanslar Galaeta Zaferi resmini oluşturuyordu. Polis şefinin odasına girdi. Şefe adını söylediği an şef onun kim olduğunu anladı. “Tam puan alan çocuk sen olmalısın.” Dedi. Joseph onayladı ve şef ona yerini gösterdi. Joseph eşyalarını yerleştirdikten sonra yanına kendi yaşında kafasında garip bir kafa bandı olan sarışın biri gelip onun masasına bir kutu koydu. “Merhaba ben Caeasar. Caesar Zeppeli, Şef sana bunu getirmemi söyledi.” dedi. Joseph: “Ben de Joseph, Joseph Josestar, tanıştığımıza memnun oldum.” dedi. Caesar gülümsedi ve “Bu dosyalar East 7. sokakta yapılan silahlı çatışmayla ilgili zanlıların bilgisini taşıyor, bunları sisteme girmen lazım.” dedi. “Tamam, teşekkürler” dedi Joseph. Tam Caeser giderken arkasından “Bir gün kahve içmeye gitmek ister misin?” diye bağırdı Joseph. Ceasar da gülümseyerek elini dikey yumruk şekline getirip baş parmağını kaldırdı. Diğer gün Joseph ve Caeser Stardollars diye bir yerde kahve içmek için buluştu. Bol bol sohbet ettiler. Sonra eve dönerken Joseph yine o “Girilmez!” yazan kapıyı gördü ve Caesar’a o kapının ne olduğunu sordu. Caesar Manhattanlıydı ve tüm hayatı Manhattan’da geçmişti o yüzden bilmesi çok normal olurdu. “Orası eski bir şirketti. Orada çıkan yangından sonra bu tüneli yaptılar.” dedi Caesar. Joseph: “Ama neden bir tünel, sadece bir kapı daha koysalar olmuyor muydu?” dedikten sonra Caesar: “Şirketin sahibi yangında binayı terk ettikten sonra yanan bir kaya binadan kopup onun yüzüne çarpmış. Ondan sonra korkusuna yenik düşüp güvenli bir şekilde dışarı çıkabilmek için bu tüneli yapmış. Tünelde havalandırma sistemi bile var! Yine de oraya girmemen iyi olur. Oranın sahibi oraya giren herkesden polise şikayetçi olur ve devlet sana para cezası keser. Aynı zamanda orayı 7/24 izleyen bir kamera var adam her gün onu kontrol ediyor.”. Joseph: “Orada kimse yok ki neden kamera ile izliyor?” Caesar’ın tek diyebildiği şey bilmiyorumdu. Bu Joseph’in aklına takılmış ama zaman ilerlemeyi bırakmamış aradan aylar geçmiş Caesar ve Joseph çok yakın arkadaş olmuş. Birlikte birçok göreve gitmişler. Bir öğlen Caesar ve Joseph 6. bulvardaki Stardollars’tan kahvelerini aldı işe dönerken alarm sesi duydular. Hemen kahvelerini bırakıp sesin geldiği yöne doğru koştular. Joseph telsini eline alıp: “Batı 6. bulvarda alarm sesi duyuldu o yöne doğru ilerliyoruz.” dedi. Karşılarında “Kovalama Bank” vardı. Aniden koşarak dışarı adamın biri elinde bir torba ile çıktı. Caesar ve Joseph ne olduğunu anlamıştı bile. Koşarak adamı kovalamaya başladılar. Telsize: “Biri az önce Kovalama Bank’ı soydu takip ediyoruz batı 55. Sokağa yöneldi destek istiyoruz.” dedi Caesar. “O tarafta hiçkimse yok, desteğin gelmesi zaman alacak.” dedi şef telsizden. “Sadece biziz ha Caesar?” dedi Joseph. Caesar: “Evet dostum, sadece sen ve ben.”. Etrafta insanlar onlara bakıyordu. Adam ani bir hareketle sola döndü, orada küçük bir kalabalığa girdi. Adamı gözden kaçırdılar. Etrafa bakınıp adamın yerini arıyorlardı. Sonra Joseph bir şey fark etti. Caesar’a seslendi ve ona “Caesar koş! adamın yerini biliyorum. Girilmez! yazan kapıyı ardına kadar açılmış buldum.”. Birlikte binaya girdiler. Her yer yıkılmış ve tozlu idi. içeriye camlara yapıştırılan gazeteler yüzünden çok az ışık giriyordu. Ellerine silahlarını alıp yavaşça yürüyorlardı ki Joseph merdivenlerde adamı gördü. Adam elinde bir tabanca ile onlara nişan alıyordu. Joseph onu görür görmez ateş etti. Joseph’in nişanı çok iyiydi. Zaten nişanı iyi olmasa akademiden tam puanla mezun olamazdı. Joseph mermiyi adamın tam silahına isabet ettirdi. Adam yere düştü ve Caesar onu tutukladı. Güzel bir yorgunluk kahve alıp evlerine huzurla döndüler.