Küçük Afacan

Merhaba, ben Duru. Küçük bir kasabada ailem ve kedim Afacan ile yaşıyorum. Her gün Afacan ve kardeşimle ormanda dolaşırız. Ailemle yemek yeriz ve sohbet ederiz.

Dün komşumuzla tartıştık ve küstük. Komşumuz arabasını bizim bahçemize park ettiği için neredeyse Afacan eziliyordu.

Bu sabah Afacan, küs olduğumuz komşumuzun kapısına doğru koştu ve gözden kayboldu. Kapı açıldı ve içeriden tuhaf bir koku geldi. Bu çok garipti. Çünkü Afacan asla başkalarının evine girmezdi. Yavaşça çardakta oturan komşumuzun yanına gittim ve özür diledim. “Niçin?” diye sorunca, “Kedim evinize girdi ve çıkmıyor.” diye karşılık verdim. Hemen eve koştuk ve Afacan’ı yakaladık. Teşekkür ettim ve eve gittim. Evde aileme olan biten her şeyi anlattım. Babam, komşumuzun yanına gidip hem teşekkür etti hem de özür diledi. Artık barışmıştık.

Okula komşumuzun kızıyla beraber gidip geliyoruz ve o günleri hatırladıkça gülmekten kendimizi alamıyoruz.

(Visited 2 times, 1 visits today)