KÖYLÜLERİN ZAFERİ

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, eski zamanlarda adı sanı unutulmuş bir köy varmış. Anadolu’daki bu köy Avsaumude imparatorluğunun içinde imiş. Bu köyün nüfusu on kişi imiş. Çünkü herkes göç ediyormuş. Göç etmelerinin ana sebebi yönetimin onlara kötü davranmasıymış. 15 yıl sonra bir gün kasaba olmuşlar nüfus 1000 kişi olmuş ve imparatorluk dağılmaya başlamış. Zaten yönetimden memnun olmayan halk isyan çıkarıp Nuytuklıb kentini ele geçirip ülkelerini kurmuşlar. Ardından sırasıyla Certef ,Jık ,Polk ve Sedfa kentlerini ele geçirmişler. Avsaumude imparatorluğu diğer güçlerle baş edemediği için onları küçümseyerek onlara saldırmışlar ve onları Jık ve Sedfa kentlerinden atmışlar. Ama desteğe gelen orduyla birlikte Jık ve Sedfa kentleri yeniden ele geçirilmiş ve üstüne Hujkol kenti ve A köyü ele geçirilmiş. Ordusu erimiş dış güçlere saldırıp 2 yıla Vertuk imparatorluğu olmuşlar. Çok güçlendikleri için eski günlerini unutup köylülere kötü davranmaya başlamişlar. Bir gün imparatorluk zayıfladığında da, kötü davrandıkları o köylüler başlarına bela olmuş. Ve sonsuza kadar yok olmuşlar. Güçlü olanın güçsüz olana kötü davrandığı bir yerde mutlu bir şekilde yaşamak mümkün değildir. Bunu unuttukları için bir zamanlar kendileri gibi güçsüz olduğunu düşündükleri köylüler tarafından yenildiler ve yok oldular. Bu da ileri zamandaki ülkelere ve imparatorluklara çoooooooooooooooook büyük bir ders olmuş. Köylülerin de kendilerini zor duruma düşürebileceğini anlamışlar ve her zaman köylüye, şehirliye, kasabalıya, ilçeliye iyi davranmışlar.