Bulunduğumuz çağda insanlar birçok bakımdan farklı çeşitliliklerinden dolayı birbirlerinden ayrılmaktadırlar. Bu çeşitliliklerden dolayı sonuç olarak bazen insanlar arasında karışıklıklar ya da tartışmalar doğabilmektedir.
Örnek verecek olursak günümüzdeki çoğu insan herhangi bir vazifesini ifa edemediğinden dolayı kötü bir ruh haline bürünmesi toplam içinde gayet normal karşılanan bir durumdur. Buraya kadar her şey yolunda gitmektedir. Sıkıntının başladığı yer tam olarak herhangi bir bireyin bu durumun karşısında başarısızlığını kabullenmesi ve durumun böyle gideceğini kafasına kazımış olmasıdır. Böyle bir güruh adeta büyük bir bataklığa saplanmış gibi başarısızlığın içinde kaybolmaya mahkumdur. Diğer yandan bazı insanlar vardır ki farklı nedenlerden dolayı kendilerini kötü hissederlerken bile bu halleri ile yetinmeyip başarılarının aslında daha önceden yaptıkları başarısızlıklarından kaynaklandığını gönül rahatlığıyla söyleyebilmektedirler. Tabii ki bu iki seçenek tamamen insanların yapısına bağlı olarak değişmektedir. Yani bazı insanlar daha duygusal olarak hareket edip durumlara karşı daha yüksek tepkisel mizaçlara sahip iken bazı insanlarda bu durumun tam tersi gözlemlenebilmektedir. Kim McAuley’ in de eklediği gibi : ‘“Duygusal tepkilerin çok erken yaşlardan başlayarak insandan insana farklılık gösterdiğini ve bu bireysel farklılıkların gelişimin ilerleyen dönemlerinde ruh sağlığına etkileri olduğunu biliyoruz.” diyerek düşüncesini dile getirmiştir. Başka bir etkenden bahsedecek olursak neredeyse en büyük ve en geniş kapsamlı olan çağımızın sorunu gereksiz kafaya takma problemini örnek olarak gösterebiliriz. Kimi insanlar kafalarına en küçük ve aslında pek de bir anlam barındırmayan sözleri bile kendilerince içlerine dert edip kendilerini kötü ruh haline büründürdükten sonra ne kadar zaman geçerse geçsin bu sözleri beyinlerinin en ücra köşelerinde hala barındırdıkları için hiçbir zaman tam olarak başarının tadına varamayacak güruhta yer almaktadırlar. Bunun yanında kimi insanlar da vardır ki olaylara en rahat şekilde bakarlar. Aslında bu durum da başarısızlığın nedeni olabilmektedir. Çünkü bir insan bir işi yaparken fazla rahatsa, o işi aslında fazla önemsemediği anlamına gelir. Aslına bakarsak ne kadar rahat olursak o kadar da kafamızda pozitif düşünceler yer almaktadır. Bana göre bir birey ne yaparsa yapsın bence biraz da olsa ciddi olmalı ve olaylara tamamen pozitif bakmamalıdır. Yani ne çok pozitif ne de çok negatif olmalıyız.
Sonuç olarak kötü ruh hallerinin bir bakımdan başarının anahtarı olabileceğine katılan grupta yer alıyorum. Demek istediğim o ki insan ne kadar dibe batmışsa kaybedeceği şeyler bir bakımdan azaldığı için korkuları da azalır, kendini tamamen başarıya adar ve bana göre asıl başarının sırrı da budur.
Kaynak: https://www.bilim.org/kotu-bir-ruh-hali-basarinin-anahtari-olabilir/