21. yüzyıl kulağa ne kadar da büyük geliyor değil mi? Gelişmişliğin zirveye vurması beklenilen bir dönem adeta, düşünce tarzının geniş bir kitle tarafından doğru bir yolda ilerlemek üzerine kurulu olmasından ibaret olmalı. Oysa ki hala gerideyiz pek çok şeyi aşmış sayılmayız, yeniliklere açık değiliz, farkındalığın önemini reddediyoruz. Gelişmek için biraz daha emek sarf edemez miyiz, kabuğumuzdan çıkıp yenilikleri keşfetmeye çalışamaz mıyız? İmkansız mı? Bir daha düşün.
Toplum her sorgulamasında bir şeyin zaten var olana uygun olup olmadığını göz önünde bulundurarak karar almaya kodlanmıştır. Düzen ister, çünkü düzenin refahı getirdiğine inanır. Farklı olanı kesip atar, ikinci bir şans tanımayı bile çok görür. Toplumun bu bakış açısı bireylerin düşünce tarzını oluşturur. Bireye farklının yanlış olduğunu ve var olmasına bir şans bile tanınmaması gerektiğini öğretir. Ben ise farklı olmayı bir ayrıcalık olarak görürüm seni herkesten ayıran, özel olmanı sağlayan bir faktördür aslında. Farklıyı kabul edip hayatımızın bir parçası haline getiremez miyiz? İmkansız mı? Bir daha düşün.
Toplumun bakış açısı çevremizdeki pek çok şeyi değiştirir. En basitinden okullar öğrencileri bir sıraya dizer ve onları matematik yapabilen veya yapamayan gibi anlamsız ayrımlara zorlar. Ancak bu sistemin kabul etmemek için direndiğin şey o öğrencinin matematik dışında başarılı olduğu alanlardır. Örneğin sanat alanında kendini çok iyi ifade edebilir bir durumda olabilir bu kişi belki de o alana yönelmek düşüncesindedir. Ancak toplumun yarattığı ekonomi de sanatla ilgili meslekler geçinebilecekleri miktardan daha az bir maaşla çalışmaktadır. Toplumun yarattığı bu sistem bireyin asıl yapmaktan mutluluk duyacağı şeyden keyif alamamasına neden olur. Bireylerin kararlarına saygı duyup istenilen alana ulaşma süreci esnasında kişiyi destekleyecek hareketler de bulunamaz mıyız? İmkansız mı? Bir daha düşün.
Koskoca 21. yüzyıl eşitlik artık kabul gören bir kavram haline gelmiştir değil mi sizce de? Olması gerekenden bahsetmek gerekirse bu soruya cevabımız evet olmalıdır. Ancak bu konu hiç de umduğumuz gibi değil. Biz dünya çevresinde hala eşitliği sağlamış durumda değiliz. Peki biz ne mi yaparız; biz kadını, erkeği, zengini, fakiri ayırır. Farklı ten rengi veya farklı bir ırktan geleni dışlar içimize kabul etmeyiz. Onlara eşitimiz gibi davranmayız. Bunun sebebi nedir sizce? Çok mu zor gelir bize ayrım yapmadan sevebilmek herkesi, saygı duyabilmek herkese. Çok mu severiz bir kısmı üstün kılarken diğerini küçük görmeyi. 21. yüzyıl ama gelişmişliğin zirveye vurduğu dönem(!) Herkesi olduğu gibi kabul edemez miyiz bir kere de olsa? İmkansız mı? Bir daha düşün