İşte o gün bu gündü bugün benim doğum günümdü. Sabah kalktım ve hemen mutfağa doğru koştum.
Annemin dün benim için yapacağı kahvaltı için sabırsızlanıyordum ama mutfağın kapısını açtığımda ne bir şey ne de biri vardı. Sonra düşünüp ”Herhalde ben çok erken kalktım.” diye düşündüm. Ama annem ve babam odalarında yoktu. Bütün evi aradım ama annem ve babam yoktu. Saate baktım saat daha sekizdi onlar daha işe gitmiş olamazlardı. Ama ne olur ne olmaz diye anne ve babamın ofisine gittim. Anne ve babamı bırak tek bir kişi bile yoktu. Daha sonra Şunu fark ettim sokaklarda hiç kimse yoktu. Ama bu olamazdı saat daha on ikiydi.
Derken birden uyandım. Meğer zihnim bana bir oyun oynuyormuş ama bunun sadece bir rüya mı yoksa gerçek mi yoksa yine bir oyun mu olup olmadığını anlamak için mutfağa koştum. Annem ve babam da kahvaltı masasına oturmuş beni bekliyordu.