Bir gün arkadaşlarım ve ben ormana kampa gittik. Kamp alanını kurduktan sonra, ateş yakıp çeşitli oyunlar oynamaya başladık. Gece çöktüğünde ise, odun toplama görevi bana düştü. “Tabii.” diyerek kabul ettim ve ormana doğru yola çıktım.
Ağaçlar arasında ilerlerken, nasıl olduğunu anlamadan yönümü şaşırdım. Etrafımda hiçbir tanıdık işaret yoktu. Karanlık çökmeye başladıkça içime bir korku düştü. Ancak korkuya yenik düşmek yerine odun toplamaya devam ettim. Derken karşıma küçük bir açıklık çıktı. Burada, gökyüzünün altında kendime bir ateş yaktım. Ateşin sıcaklığı beni hemen rahatlattı.
Gecenin derin sessizliğinde, çevremdeki kuş sesleri yankılandı. Bu sesler bana huzur verdi. Yıldızları izlerken doğada olmanın verdiği huzuru ve eğlenceyi yeniden keşfettim. Sabaha karşı, yavaşça yolumu buldum ve kampa geri döndüm. Arkadaşlarım, kaybolmuş olabileceğim için büyük bir merak içinde beni bekliyorlardı.
Onlara başıma gelen maceralı anları anlattım ve hep birlikte kahvaltıya oturduk. Bu deneyimden öğrendim ki ormanda kaybolmak sandığım kadar kötü bir şey değilmiş. Aslında bu, hepimiz için unutulmaz bir macera olmuştu!