Köpek Kaybolunca

Kocaman, yemyeşil bir ormanın hemen yanında, güzel mi güzel bir çiftlik varmış. İçinde küçük, güzel ahşap bir ev ve bir çok çeşit hayvan varmış. Bu çiftlikte Duru adında bir çiftçi yaşarmış. O çiftçinin ineği, keçisi, tavuğu, atları ve köpeği varmış. Duru her gün ineğe saman, keçiye çimen, köpeğe de mama verirmiş. Köpekle her gün dışarıda oyun oynarlarmış. Mis gibi bir bahar sabahı uyandığında Duru ne görsün ? Köpek yokmuş. Duru: “Hayııııııııır!” diye bağırmış. Çiftlikteki en sevdiği arkadaşı, hiç yanından ayılmayan köpeği kaybolmuş. Duru herkesi görevlendirmiş; İneğe, “Sen git ormanı ara” demiş. Keçiye de sen de benimle gel eve bakalım” demiş. Duru keçiyle gezinirken, keçi ” me! me! me!” diye bağırmış. Duru bir de bakmış köpeği evdeki salonun ortasında duran sehpanın altına saklanmış. Keçi ve Duru, köpeği görünce çok mutlu olmuş. Sesleri duyan inek de koşarak yanlarına gelmiş ve hep birlikte sarılmışlar. Bu güzel ve neşeli çiftlikte  mutlulukla yaşamışlar.