Bir Anım

Merhaba benim adım Efe. Ben bir şarkıcıyım. Size küçüklüğümdeki bir anımı anlatacağım. Bir gün İngilizce dersinde arkadaşlarımla sınav olduk. Sınavda çok zorlandım ama sonra iyice anladım ve herkesten önce bitirip öğretmenime verdim. Ertesi gün yani salı günü 1. derste öğretmen;
-Bugün öğle arası teneffüsünden sonra sıraya girip beni bekleyin. Çünkü size bir sürprizim var ama yol uzun olduğu için suluklarınızı yanınıza alın.
5. ders geldi. Herkes sıra oldu, Öğretmen gelip hepimizi dışarı çıkarttı ve otobüs geldi. Ben kocaman otobüs gördüğüm için şok oldum.
Otobüse bindik ve sürprize gitmemiz en çok 2 saat 30 dakika sürdü. Sürprize geldiğimiz zaman herkes salondaki koltuğa oturdu. Ama nedense beni başka odaya aldılar. Birkaç dakika geçti ve beni çağırdılar ve İngilizce sınavında birinci olmuşum. Bu yüzden sahneye konuşmacı olarak çıkmamı istediler. Elime kağıt verip silgi ve kalem verdiler. Bana İngilizce sınavını nasıl yaptığımı yazıp açıklama yapmamı istediler.
Ve ben de;
-“Konuşmamı yapmak için alkışlar eşliğinde kürsüye çıktım. Tam konuşmaya başlayacaktım ki kalabalığın arasında onu gördüm.”
Annem oradaydı. Annemi orada görünce hem heyecan hem de mutluluk hissettim.
Konuşmam bittiğinde herkes beni ayakta alkışladı. Tabii annemde.
Çıkışta anneme ve öğretmenime bir söz verdim. Efe:
-Bundan sonra daha çok çaba sarf edeceğim!
Öğretmen:
-Eminim Efeciğim .
Annem;
-Bende eminim yavrum. Seninle gurur duyuyorum.
Anneme sarılıp evimize mutlulukla gittik!