Freud’un ” Çok uyumak kaçmaktır ,uyuyamamaksa yakalanmak ” sözünü çoğu kişi duymuştur ama neyden kaçmak ? Sorunlardan, problemlerden … Çoğu kişi sorunlardan başa çıkamadığı işlerden kaçmanın yolunu arar elbet ki hepsi sorunu kökünden halletmez lakin ,bunların içinde en kolay ulaşılabileni insanları en çok rahatlatanı tabi ki uyumaktır.
Sanki bir el bizi çekip bir gezegene başka bir atmosfere taşırcasına götürür her şeyden uzaklaşırız ve gözkapaklarımız yavaş yavaş kapanmaya başlar .Mutlu huzurlu dünyamızda bitmesini istediğimiz veya bilinçaltımızda ,yapmak istediğimiz şeyleri görür rüyadan rüyaya atlarız .Ama eninde sonunda bu pembe dünyadan ayrılırız yani uyanırız . Birde bakmışız ki her şey bıraktığımız gibi ortada duruyor .Biz ise en kolay çözümü bulmuş korkularımızın üzerine gitmek yerine onlardan kaçmışız. Hiçbir şeyle baş etmeyip uykuyu vücudumuzun bir ihtiyacı olarak görüp bu konuda vicdan azabı çekmeden uykuya sığınmışız. Acaba böyle mi yapmalı yoksa hiçbir şeyden kaçmayarak her şeyle savaşarak kendi ayaklarımız üzerinde mi durmalı ? Hayatta hiçbir zaman kaçmamalı dimdik durmaya çalışmalıyız bizi yıldırmaya çalışan olaylar olsa bile vazgeçmemeli yolumuza devam etmeliyiz. Peki acaba cehalet midir insanları bu kadar umarsızca uyutan? Hiçbir konuda bilgisi olmayan gündemdeki bilgilerden haberlerden habersiz cehaletin esir aldığı insanlar bir konuda bildiklerini iddaa ederler ve kimseyi dinlemezler çünkü onlara göre her şeyi en iyi onlar bilmektedir ne kadar söylerseniz söyleyin sizi dinlemezler onlara göre tek bir doğru vardır. Kafaları rahattır akıllarında onları meşgul eden düşünceler yoktur. Çünkü diğer insanlara göre daha bilgisizdirler ,rahattırlar .Onlar için hayat zor değildir . Geceleri kafalarını yastığa koyduklarında şu şöyle olsaydı ne olurdu ,keşke bunu demeseydim ,acaba bu böyle olsaydı ne olurdu diye düşünmeksizin rahatça uykuya dalıverirler. Esasen az bilgi kafa rahatlığıdır evet ama dünya sadece cahil insanlardan oluşsaydı şu an günümüzdeki gibi bir hayata sahip olmamız mümkün olmazdı.
Toplum o kadar çok haksızlıkla zulümle adaletsizlikle dolu ki bunları bilmek düşünmek insanın elbette huzurunu kaçırtacaktır. Aklına bin bir türlü düşünceler sokacak bütün bunlardan haberi olmayanlara karşın daha rahatsız olacak bu düşünceler sürekli insanların aklını kemirecektir. Dolayısıyla az bilen cahil insanlar hayatlarını çok daha rahat dertsiz tasasız geçireceklerdir. Maksim Gorki şu sözlerle bize bütün bu anlatılanları özetler “Ne kadar az bilirsen o kadar iyi uyursun.” Neyse ki bizler bu günlere kaygısızca uyuyan değil kaygıları sebebiyle uykusundan fedakarlık eden insanlar sayesinde geldik.
