Merhaba , benim ismim Vander Vas , düne kadar sıradan bir lise öğrencisiydim fakat dün okuldan eve döndüğümde ikindi uykumdan uyanıp kardeşimin odasının kapıyı açtığımda gördüklerime inanamadım .Küçük kardeşim Dj Meyer yerde yatıyor kolları bembeyaz , her yerde kan var ve üstünde babam . Hareket dahi edemiyordum küçük kardeşim Meyer yerde kanlı yatarken babam öylesine duruyordu “Baba!” diye seslendim. Ben hala şokun etkisindeyken babam bana döndü suratı bembeyazdı adeta ölü gibi gözleri ise kıpkırmızı parlıyordu ve bi anda kükreyip bana doğru koşmaya başladı. Ne yapacağımı bilemedim ve panikten kapıyı suratına çarptım babamın yere düştüğünü duydum ama bitmemişti hemen kalkıp kapıya dayanmaya başladı bense oturma odasına kaçıp en iyi haber kanalı olan ADV’yi açtım .
Haberdeki güzel kadın bütün TBK’ta ( Türkiye Birleşik Krallık) akşama doğru bir anda başlayan pandemiyi , kanı çekilmiş gözleri kırmızı insanları yani “zombi” tanımını ve zombilerin kan yoluyla yani ısırarak çoğaldığını , saldırgan oldukları için onlardan uzak durmamızın gerektiğini ve sorunun sebebinin ne olduğunu bilinmediğini ama virüsün bir çeşit kuduza benzediğini haberi görenlerin saklanması gerektiğini söylüyor ve haber bir anda baştan başlıyor . Ben haberi dinledikten sonra helikopter sesleri gelmeye başladı camdan baktım ki askeri helikopterler şehir hastanesine doğru gidiyor . Ama ailem hala burada yani onları bırakamam .Ben küçükken annem ölmüş yani kardeşimle babam tek ailem . Tam ne yapacağımı bilmeden düşüncelere dalmışken bir patlama sesi geldi ve hemen arkasından kükreme ve ateş sesleri hemen camdan baktım birkaç sokak ötede düşmüş helikopteri ve etrafında ona doğru giden zombi ordusu bi anda babam çıldırdı ve kapıyı kırdı . Bana doğru koşmaya başladı ona yastık ve sandalye fırlatarak yavaşlattım sonra dengesi dağılıp düştü kolu ters dönmüştü ama hiç yavaşlamadı resmen acı hissetmiyordu o an artık emindim ki o şey babam değildi panikten etrafıma baktım ve içinde babaannemin külleri olan vazoyu fark ettim yakındı tam alacakken babam üstüme atladı omzumu ve kolumu ısırdığını hissettim ama vazoya yetişemiyordum babama tekme atarak üstümden attıktan sonra vazoyu aldım ve kafasında kırdım . Her yer kül olmuştu derin bir nefes verip rahatladım ki üstünde durduğum ama kül bulutundan göremediğim babam bir daha saldırdı . Hemen yerden vazo parçalarından birini aldım ve bütün gücümle gözüne sapladım . Bu sefer gerçekten ölmüştü .
Biraz daha babamın ölü bedeninin üstünde durdum . Kül bulutu artık gitmişti . Babamın ölü suratına baktım gözlerimden yaşla dökülmeye başladı o sırada omuzum ve kolumdaki ısırıklar ve de elimdeki kırık vazonun parçasını tutmaktan gelen kesiklerin acısı gelmeye başladı . O sırada neye ağladığımı bilmiyordum . Hemen ayağa kalktım hala istemsizce gözlerimden gelen yaşı durduramıyordum kardeşimin olduğu odaya gittim . Gözüm kararıyordu ama kendimi bir atlama ipiyle duvarın kenarındaki kalorifere bağladım artık gözlerim neredeyse kapanıyordu , kardeşimi kalkarken gördüm artık boynu kanamıyordu ve yanıma gelip beni dürtmeye başladı . Bir şeyler diyordu ama anlamıyordum . Çok yorulmuştum her yerim ağrıyordu ve gözlerimi kapadım .