Kitaplar, bence dünyanın en güzel şeylerinden biridir. Çünkü insanlar kitap okurken rahatlar ve sanki o kitabın içindeymiş gibi hisseder. Bazı kişiler, mesela ben, kitabin arkasındaki özeti okumaktansa sadece kitabın içindeki resimlere veya ön kapak resmine bakarım. Bir de kitabın adına bakarım. Mesela Şeker Portakalı kitabını gördüğüm an kitabı çok sevdim, nedeni ise güzel bir resminin olması ve kitabın adının güzel olmasıydı. Kitap bana sanki gel al beni diyormuş gibi hissettim. Kitabı alınca çok sevdim ve kendi kendime; artık hep bu yöntemi kullanmalıyım dedim. O yöntem de; kitabin özetini okumadan resimlerine bakarak kitabı satın alma yöntemi.
Bazı kişiler çok fazla kitabı varmış gibi yapar maalesef, çok sayfası olduğu için kitap okumak istemeyenler de var. Kitap bence 300 sayfa olsa bile insan okumaya başlayınca kitaba dalıp gidiyor ve kitabın kaç sayfa olduğuna, geride kaç sayfa kaldığına bakmıyor. Kitap ile buluşmanın en kolay yolu kitabı sevmek ve kitap ile bir sorununun olmamasıdır. Eğer sen kitabı seviyorsan kitap da seni sever. Eğer sen kitabı sevmiyorsan kitap da seni sevmez ve okuduğun kitap sana sıkıcı gelmeye başlar.
Benim en sevdiğim kitap türü komedidir. Çünkü üzgün olduğunuz zaman o kitabı okuduğunuzda yüzünüzde bir tebessüm oluyor. İşte bazen üzgün olduğunuz zamanlarda bile kitap okuduğunuzda kendinizi iyi hissediyorsunuz. Duygusal türdeki kitapları üzgün olduğunuz zaman okuduğunuzda iyice üzülüyorsunuz veya mutluluktan havaya uçarken birden o kitabi okuyunca üzülüyorsunuz ve hiç mutlu olmuyorsunuz. Benim en sevdiğim kitap Şeker Portakalı değil sadece o kitap üzerinden örnek vermek istedim. Benim en sevdiğim kitap Çizgili Pijamalı Çocuk, zaten çocuklar ile ilgili ve adı da çok güzel. Bu kitabı okumak için çok sabırsızlanmıştım, kitabın sayfa sayısı çok değil, 205 sayfa. Belki de başkalarına göre çok olabilir ama bence değil, tam da çocuklar için bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kitabın içinde resim olmadığı için sayfası biraz fazla görünebilir ama hiç uzun değil, zaten kitaba kendini kaptırınca bunları hiç düşünmezsin.
Sonuç olarak kitap olmadan insan yarımdır ve kitap okuyan insanlar hiçbir zaman yalnız kalmazlar.