Kış ayı yılın en son mevsimidir. Hava sıcaklığı yavaş yavaş eksi derecelerin altına düşmeye başlar. Göçmen kuşlar göçmeye devam eder. Sobalar, kaloriferler yanmaya başlar. Evlerde kış hazırlıkları tamamlanmıştır. Bunların yanında yeni yıl hazırlıklarına da başlanmıştır.
Bu temel tanımlardan sonra kış mevsiminin bana çağrıştırdığı birçok güzel ve hüzünlü duygular vardır.
Kar yağışında mutlu olup çok heyecanlanıyorum. Çünkü arkadaşlarımla güzel anılar biriktireceğimi biliyorum. Karın beyazlığı ve saflığı bizlere yansıyor. Poşetleri alıp kaydığımızda, babalarımızın anılarını tekrar yaşatıyoruz. Eve gelip üstümüzü çıkarıp kaloriferin yanına geçtiğimizde büyüklerimizin anlattığı anılar gözümüzde canlanıyor. Sobanın yanında oturup kestane pişirmeleri ve sohbetleri sanki yeni yaşanmış gibi geliyor. Ama kışın benim için ayrı bir yüzü de var.
Çoğumuz ısıtmalı sıcak evimizde oturup tok karnımızla televizyon seyrederken, bunu yapamayan birçok kişinin olması beni rahatsız ediyor. Evi olmayan, sokakta yaşayan insan ve hayvanları düşününce yüreğim sızlıyor.
Kış mevsimi de diğer mevsimler gibi farklı ve güzel özelliklerini içerisinde barındırıyor. Yeter ki her şeyin güzelliğini görüp hayata geçirebilmek.
