Soğuk bir kış günüydü. Kar dolu dolu yağıyordu. Tam evden çıkmıştım, “Sakın bir adım daha atma!” dedi annem. Neden diye sordum. “Önündekine bak” dedi annem. Bir baktım o da neydi? Soğuktan ölmek üzere olan bir kedi. “Onu eve alabilir miyiz?” diye sordum. “Evet” dedi annem. Onu sıcak bir battaniye sarıp ısıttık. Süt verdik. Sonra o hep bizim kedimiz oldu. Adını Bulut koyduk.
(Visited 32 times, 1 visits today)