Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde bir kız varmış. İsmi Kırmızı’ymış. Bir gün Kırmızı’nın annesi Mavi demiş ki “Kızım Yemek Sepeti’nden lahmcun söyledim. Lahmacunla beraber ninenin evine git. Seni özlemiş” Kırmızı ninesini ne kadar özlemese bile annesinin teklifini geri çevirirse ceza alacağını biliyormuş. Mecbur kabul etmiş. Hemen ninesinin evinin yolunu tutmuş. O sırada kuryeyle karşılaşmış. Gözlerine inanamamış! Kurye bir kurtmuş. Kırmızı meraktan sormuş “Acaba siz niye çalışıyorsunuz? Siz vahşi hayvansınız. Sizin para kazanmaya ihtiyacınız yok” kurt da cevap vermiş “Haklısın evlat. Biz vahşi hayvanız. Ama para kazanmaya ihtiyacımız yok sanma.” Kırmızı’nın kafası karışmış. “Nasıl yani! Parayla ne yapıyorsunuz?” “Siz insanlar parayla ne yapıyorsa onu yapıyoruz. Kıyafet alıyoruz, yiyecek içecek alıyoruz ve daha neler neler alıyoruz. Ben bir villada yaşıyorum.” demiş. Bizim Kırmızı da “O zaman neden bu şirketin ceosu değilsiniz de çalışanısınız madem o kadar paranız var?”. Kurt gülmüş “Hayır evlat. Bizim doğamızda villalar 5 liradan başlıyor.” Kırmızı’nın gözleri büyümüş “Her neyse evlat. Benim acelem var.” demiş kurt ve kaçmış. Kırmızı ise apar topar ninesinin evine koşmuş.                                                                                                                                                             Ninesi eski haline benzemiyordu. Kırmızı meraktan sormuş “Nine, Senin ağızın neden bu kadar büyük?” “Seni yiyebil- ay seni daha iyi öpebilmek için.” Kırmızı tekrar sormuş “Peki ya burnun? Burnun niye bu kadar büyük? “Seni daha iyi koklayabilmek için.” Kırmızı bu sefer başka birşey sormuş “Nineme ne yaptın?” “Bana bahşiş vermediği için onu yedim.” “Hem, senin ninen olmadığımı nasıl anladın?” “Hiç benzememişsin de ondan.”                                                                                                                                                                                                   Kırmızı başlıklı kız avcı bulmaya çalışmış ve en sonunda bulmuş. Avcı nineyi midesinden çıkarmıştı. Avcı sormuş “Niye hanfendiyi yediniz?” Kurtda gerçekleri anlatmış ve avcı onu bir file yem etmiş. En sonunda hatasını   anlamış. Kurt acı çekerken nineyi hastaneye yetiştirmişler. Meğer kurt onu yerken ısırdığı için kurt adama dönüşmüş ama zamanında tehşis konulduğu için ve saat daha öğlen olduğu için aşıyı vurmuşlar. Nine akşam olmadan eski haline geri dönmüş. Bundan sonra nine o bölgede yaşamanın riskli olduğunu düşünmüş ve Kırmızılara taşınmış. Ama bu seferde evde kıyamet bitmemiş. Nine ailenin başının etini yemiş ve hayatı onlara zindan etmiş. Bu masalda böyle bitmiş