Günümüzde haftada 40-50 saat çalışmak pek çok meslek dalı için sıradan. Fakat Amerika’da işçiler Sanayi Devrimi zamanında haftada 100 saate kadar çalışırlardı. Aktivistler günlük 8 saat çalışma için savaştılar. Bundan daha da sonra Ford haftada bir gün çalışmama izni verdi. Ford 40-48 saatlik çalışma haftalarının verimli olduğunu fark etti. En sonunda 1938’de haftada 44 saat üzerinde çalışan çalışanlara zamlı ücret ödenmesi için kanun çıkarıldı.
İş saatlerinin çalışanlara iş hayatından başka bir hayat edinmeye olanak sağlayacak miktarda olması sadece mantıklı olur, bunun haricinde çalışma saatlerinin daha fazla olmamasını gerektiren bilimsel bir açıklama da var. 2017’de Collewet ve Sauermann tarafından gerçekleştirilen bir araştırmaya göre çalışma verimliliği 50 saatten sonra çok azalıyor ve 55 saatten sonra ise çalışmak verimsiz hale geliyor.
Aynı araştırma günde 8 saat çalışmadan sonra insanların konsantrasyonunun ve odağının da giderek dağılmaya başladığını söyler. Günde sekiz saatten fazla çalışmak ise polisler ve doktorlar gibi, kendinizin veya başkasının hayatından sorumlu olduğunuz meslekler için alınmaması gereken bir risk.
Haftada 40 saat, 9-5 arası işler dünyanın değişen ve gelişen ihtiyaçlarını karşılamayacaktır. Mesela gig ekonomisi, sadece bir işi yapmak için kısa süreliğine çalışacak birinin ofis saatlerine uyması gerekmez. Veya uluslararası ekip çalışmaları ve zaman dilimleri örnek olarak verilebilirler.
Bütün bunlara karşı bir argüman ise para kazanmak ile ilgili olabilir. Gelişmekte olan ülkelerde sıkça görülen bir trend işsizliğin az ancak yapılan işlerin niteliksiz ve ihtiyaçları karşılamada yetersiz olması. Bu, kişilerin, birden fazla iş arayışına girmesine sebep olur. Ancak sorunu çözecek şey haftalık iş saatlerini kısıtlamaktansa işleri daha nitelikli hale getirmek ve maaşları arttırmak olacaktır.
Çalışma saatlerini artık değiştirmemiz lazım, Sanayi Devrimi zamanının ihtiyaçlarını karşılayan bu sistem artık modern dünyada avantajlı değil. Bizim ihtiyacımız olan çalışma planı dünyanın her yerinden eş zamanlı takım çalışmasını destekleyebilmeli. Çalışanların verimliliğini fazla çalıştırarak düşürmemeli ve aynı zamanda çalışanları çalışmıyorken ofiste tutmamalı. Bunları sağlayabilmek için esnek bir çalışma programı hazırlanmalı. Çalışanların bir günde çalışmaları gerekenden fazla çalışmadıklarına emin olmak için haftalık değil günlük çalışma saatini limitlemeli ve çalışanların ne zaman işe geleceklerini dikte etmemeli.