Merhaba benim adım Nilda. 9 yaşına yeni girdim. Bugün size bir öykü anlatacağım. Merak ediyorsanız okumaya devam edin!
Çok yaramaz bir çocuk varmış ve çikolatayı çok seviyormuş. Bu çocuk bir gün çikolatalı bisküvilerini koymak için dolaptan tabak alıyormuş ki çok önemli bir antikaya eli değmiş ve antika tabak kırılmış. Çocuk ben bu kırılan parçaları saklasam annem hiç bir şey anlamaz demiş ve saklamış. Aradan bir gün geçmiş ve çocuğun annesi antikayı dolapta göremeyince çocuğa seslenmiş:
Oğlum antika tabak dolapta yok?
Çocuk:
Anneciğim kediler gece kırmış olabilir!
Anne:
Kediler kırık parçaları toplarken umarım bir yerlerini kesmemişlerdir!
Çocuk:
Anne bu işte benim parmağım olduğunu nereden anladın? Nolur kızma! Bunu yaptığıma inanamıyorum!
Anne:
Çocuğum ben sana tabağı kırdığın için kızmam, ben sana yalan söylediğin için kızarım!
Evet bu öyküde annelerimizin bize durduk yere kızmayacağını öğrendik
Bay bay!