Bir gün çok kendini beğenmiş, hiçbir şeyi beğenmeyen bir kız çocuğu varmış. Bu çocuğu kimse kibirinden ve taş kalpliliğinden sevmezmiş, fakat kral ve kraliçenin kızı olduğundan herkes ona iyi davranmak zorundaymış. Bir gün bu kibirli kızın doğum günüymüş. Bu kız her doğum gününde çok güzel hediyeler alır, ama hiç birini beğenmezmiş. Her doğum gününde olduğu gibi hediyelerini açarken sinirlenip beğenmediklerini (hediyeleri) annesine, babasına söyler cezalandırırmış. Bu yüzden herkes bu tarihten nefret edermiş. Bu sürekli böyle devam edince, anne ve baba dayanamamış ve kızlarına bir ders vermeye karar vermişler. Bütün köye hediye kutularına bir kitap koymalarını istemişler, “Ama bu kitap prensesi nasıl gördüğünüzle ilgili olsun.” demişler. Kızın doğum gününde kız hediyelerini açarken daha ilk hediyede, hediye paketini açtığında şok olmuş! Herkesin aynı kitabı yolladığını görünce çok sinirlenmiş. Anne ve babasından hepsini cezalandırmalarını istemiş. Onlar bunu yapmamışlar ve ona bütün her şeyi anlatmışlar. Kız çok pişman olmuş ve herkesten özür dilemiş. Demem o ki; kötü huylar, örneğin “kibir”, kusurlara benzemez. Bunlar sizi siz yapan şeyler değildir. Onlarla hiçbir yere varamazsınız, bunu hiçbir zaman unutmayın!
Kibirli Küçük Kız
(Visited 26 times, 1 visits today)