Hayat dediğin, bir insan için tek kalemle çizip atılabilecek iken kimisi için dibine kadar deryada süren uzun soluklu bir maceradır.
Ömür denilen şey her canlıya bir kez bahşedilen ve Allah’ın istediği zaman canlının elinden alabileceği bir nimettir. Bu nimet iki bibere benzetilebilir. İki biberden biri tatlı biri de acıdır tıpkı hayatın insana yaşattıkları gibi. Peki hayat acı ve tatlı dışında bir insan için nedir ? Risk almak, başarılı olmak ya da öylesine günlerini geçirdiğin ve ecelinin gelmesini beklediğin bir süreç mi? Hadi hayata bir göz atalım. Hayat temel olarak üç ana bölgeden oluşur. Başarılı olanların Zeusla göklerde, başarısız olanların denizlerde Poseidonla ve intihar edenlerin Hadesle yer altında yaşadığı yerlerdir. Hadi bu üç bölgeden bahsedelim. 
Söylendiği gibi Zeus yanına hayatta başarılı olanları alır çünkü Zeus yunan tanrılarının en güçlüsüdür. Denizler ise bir bakıma başarısız insanların yeridir. Çünkü genelde başarısız insanlar ortalama bir hayat yaşarlar deniz ise gökler ve yer altının arasında kaldığı için Poseidon başarısız insanları yanına alır. İntihar edenlerin ise yer altına yollanmasının sebebi; onlar ortada hiçbir sebep yokken kendilerini zamanı gelmeden dünyadan silmeleri onlar için bir ceza olsun diye yer altı dünyasına yollanırlar. Peki hayata hiç mi yeniden gelmek isteyen ya da hatalarını düzeltmek isteyen hiç mi yok? Elbette var. Hem de milyonlarca insan. Bunu bir şiir dizesiyle anlatmak istersek Borges’in ” Anlar ” şiirinde ki ” Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye ” dizesi her şeyi özetler. Benim için hayat ne yaşayabiliyorsan ya da ne yapabiliyorsan her an mutlu olup hayatın tadını çıkarmak gerekir. Yoksa anlamı yoktur hayatın tıpkı sonu mutlu olmayan bir masal gibi. Bu hayatta ise herkesin bir yari olmalı evlenmese bile o aşk cemresinin yüreğine düşmesi gerekir. Böyle bir hayatta ise hayat arkadaşın yoksa boşluk olmanın ötesine gidilemez yerinde sayılır.
Hayatımızı mutlaka yaşamalıyız fark etmez iyi ya da kötü. Göklerde zeusla ya da yerin altında hadesle, gönlünde ki o cemre varken ya da yokken ama hayatta asla keşkelere yer vermemek lazım. Çünkü bu bir hayat tavizidir. Çünkü mutlu ve kesin kararlarla doyasıya yaşanan bir güne. keşkelerle yaşanan mutsuz yüz güne bedeldir. Unutmayın hayatın tadını çıkarın, keşke demeyin, üzülmeyin çünkü üzüntü ve kararsızlık her hastalığın temel kaynağıdır.